En la sama rubriko

 Breĥt/Viljono : La agrabla vivo
 Breĥt : Al la postnaskitoj
 Breĥt : Balado pri Mek Tranĉilo
 Breĥt : Demandoj de leganta laboristo
 Breĥt : La anakronisma procesio aŭ Freedom kaj democracy
 Breĥt : La tajloro de Ulm
 Breĥt : Legendo pri la morta soldato
 Breĥt : Malfortoj
 Breĥt : Memoroj pri Marinjo A.
 Breĥt : Plezuroj
 Breĥt : Transen de l’ montoj

Breĥt : Balado pri Mek Tranĉilo

rimpoemtraduko - kanto

Bertolt Breĥt
Balado pri Mek Tranĉilo

1

Kaj la ŝarko havas dentojn,
montras ilin sen subtil’.
Sed MacHeath tranĉilon havas,
nevideblas la tranĉil’.

2

Aĥ, ruĝiĝas la naĝiloj
de la ŝark’, se fluis sang’.
Mek Tranĉilo portas gantojn,
sen makul’ laŭ sia rang’.

3

Ĉe l’ Tamiz’ kun verda akvo
renversiĝas homa ar’,
nek pro pest’ nek pro ĥolero.
Onidiras : MacHeath-far’ !

4

En dimanĉo bela blua
kuŝas strande morta hom’.
Vir’ foriras post angulon.
MacHeath estas lia nom’

5

Kaj Ŝmul Majer malaperis
kiel ofte riĉa vir’.
Kaj la monon havas MacHeath.
Ne pruveblas la konspir’.

6

Jenny Towler-n oni trovis
kun tranĉilo en la mam’.
Iras kaje Mek Tranĉilo
sen eĉ scii pri la dam’.

7

La ĉaristo, Alfons Glite,
estas for, sed kial li ?
Kiu ajn pri tio scius,
Ne MacHeath, jen certu vi.

8

Kaj la granda brul’ en Soho :
Sep infanoj, maljunul’-
sen molest’ MacHeath en-
amasas post la brul’.

9

La vidvino neplenaĝa,
fama estas ŝia nom’,
ŝi vekiĝis perfortita.
MackHeath, kiom kostas hom’ ?

10

Kaj la fiŝoj malaperis,
ĉagreniĝas la kortum’.
Oni vokas eĉ la ŝarkon,
sed li neas sen cerbum’.

11

Li ne povas rememori
kaj ne eblas kapti lin.
Ĉar la ŝark’ ne estas ŝarko,
se ne trovas pruvoj sin.

trad. Hans-Georg Kaiser

Bertolt Brecht
Ballade über Mackie Messer

1.

Und der Haifisch, der hat Zähne
Und die trägt er im Gesicht
Und MacHeath, der hat ein Messer
Doch das Messer sieht man nicht.

2.

Ach, es sind des Haifischs Flossen
Rot, wenn dieser Blut vergießt !
Mackie Messer trägt ’n Handschuh
Drauf man keine Untat liest.

3.

An der Themse grünem Wasser
Fallen plötzlich Leute um !
Es ist weder Pest noch Cholera
Doch es heißt : MacHeath geht um.

4.

An ’nem schönen blauen Sonntag
Liegt ein toter Mann am Strand
Und ein Mensch geht um die Ecke
Den man Mackie Messer nannt.

5.

Und Schmul Meier bleibt verschwunden
Und so mancher reiche Mann
Und sein Geld hat Mackie Messer
Dem man nichts beweisen kann.

6.

Jenny Towler ward gefunden
Mit ’nem Messer in der Brust
Und am Kai geht Mackie Messer
Der von allem nichts gewußt.

7.

Wo ist Alfons gleich, der Fuhrherr ?
Kommt das je ans Sonnenlicht ?
Wer es immer wissen könnte
Mackie Messer weiss es nicht.

8.

Und das große Feuer in Soho
Sieben Kinder und ein Greis
In der Menge Mackie Messer, den
Man nicht fragt und der nix weiß.

9.

Und die minderjährige Witwe
Deren Namen jeder weiß
Wachte auf und war geschändet
Mackie, welches war dein Preis ?

10

Und die Fische, sie verschwinden,
Doch zum Kummer des Gerichts
Man zitiert am End den Haifisch,
Doch der Haifisch weiß von nichts.

11.

Und er kann sich nicht erinnern
Und man kann nicht an ihn ran,
Denn ein Haifisch ist kein Haifisch
Wenn man’s nicht beweisen kann.