Angligo - La angla lingvo regas en la nederlandaj universitatoj

EN LA JARO 1989, s-ro Jo Ritzen, laborpartia ministro pri edukado de Nederlando, deklaris, ke la universitatoj devas doni pli da kursoj en la angla. La skandalo, kiun kreis la ideo de tiu atenco al la kulturo de la lando estis tia, ke la parlamento decidis le ?on kiu faris la nederlandan la oficiala lingvo de la instrusistemo.

Hodia ? tio, kio tiam tiom afliktis la publikan opinion, fari ?is grandparte realo. Estas vere, ke la uzado de la angla restas limigita en la diplomoj, kaj anka ? en la masters de aplikata instruado. Sed ?i fari ?as nun plimulta en la universitataj masters, la plej presti ?aj, kaj levas Nederlandon al la unua rango en neanglalingva E ?ropo pri la nombro de formadoj en la angla. La masters de sciencoj de la vivo, de in ?eniero kaj de ekonomio trovi ?as ĉe la pinto de la koncernataj fakoj.

Diversaj lokaj faktoroj klarigas tiun evoluon : ekonomio tre malfermita, lingvo ?ermandevena kaj sufiĉe proksima de la angla, kundividata nur kun la flandra Belgujo, kio igas politikon de internacia disradiado malmulte realisma. La kono de la angla tie jam lar ?e disvasti ?is, la kabineto Education First klasis pri tio la landon tria el sesdek. En la juro la nederlanda ne disponas pri konstitucia statuso ; la le ?o de la 8-a de oktobro 1992 faras ?in la lingvo de instruado, sed la sendevigoj, kiujn ?i entenas, malplenigas la principon je ?ia substanco.

Tiu decido ebligas transdoni sciencon „la ?difine internacian†, asertas la incensistoj de la ĉiopova angla. [1] Neniam la homoj disponis pri lingvo tiom monde disvasti ?inta. „Se oni estas afabla pri tio, kion oni komprenas sub la angla†, precizigas la ?urnalisto Christopher Caldwell. [2]

En la realo, la stimulado al la lingvo de Åœekspiro spegulas anta ? ĉio la konkurencigon de la universitatoj en ekonomio de kono, kiu „karakterizi ?as per mondskala komercigo de la produktoj de esplorado kaj de instruado†. [3] La Deklaro de Bolonjo de la 19-a de junio 1999 planas la starigon de e ?ropa spaco de supera instruado ‒ la ? la modelo de la Decido Bosman de 1999 por la ludistoj de piedpilko. „La instruado fari ?is eksportprodukto†, asertas al ni s-ro Luc Soete, dekano de la universitato de Mastri ?to. En tiu kunteksto la universitataj aparatoj vidas en la naciaj lingvoj obstaklon al la studenta movkapablo, same kiel tiuj, kiujn la doganaj baroj faras al la varoj. La angligo fari ?as tiel la lingva instrumento de la universitata profitavido.

Pluraj francaj sciencistoj pensas, ke „la vigleco de la intelekta produktado [...] de Nederlando, kiu aplikas nenian lingvan restrikton, atestas ke ?ia kulturo ne kolapsis en ?ia malfermi ?o al la angla†. [4] Ili konsideras tiun politikon kiel ekzemplon sekvendan en Francujo. Sed en Nederlando mem, la Onderwijsraad (Konsilantaro pri instruado), oficiala organismo, rekomendas al la universitatoj pli bone motivigi sian lingvan politikon por atenti pri la da ?rigo de la nederlandaj lingvo kaj kulturo kaj por certigi ke la partoprenantoj ?uu adekvatan nivelon de la angla. [5] Tiuj rekomendoj sonas kiel kritiko de la farata politiko kaj aludas ?iajn mankojn.

Tiu decido ebligis al la lando plibonigi iomete sian logon. La nombro da junuloj en la mondo, kiuj studas eksterlande, pasis en Nederlando, inter 2000 kaj 2009, de 0,7 elcentoj al 1,2 elcentoj. [6] Sed, oni observas, ke en la jaro 2012, 38 elcentoj de il venas el unu sola ?tato : Germanujo.

La universitato de Mastri ?to ja enkarnigas tiun paradoksan internacii ?on, limigitan al la najbareco, kaj kiu apena ? profitas al la disradiado de Nederlando. Ĉiuj lecionoj estas donataj en la angla, escepte de la nederlanda juro kaj parto de medicino. Kun 47 elcentoj da eksterlandaj studentoj ?i fanfaronas esti „la plej internacia universitato de Nederlando†. Sed ?i devus uzi la vorton „interregiona†: la germanoj konsistigas tri kvaronojn de la eksterlandanoj, sekvataj de la belgoj kaj britoj.

Silke venas el A ?eno, urbo situanta je malpli ol a ?tohoro. „La rilatoj kun la profesoroj estas malpli akademiaj ol en Germanujo†, aprezas tiu studentino. Sed tie ĉesas ?ia intereso pri la lando kiu gastigas ?in : „Mi prenis kurson de la nederlanda, sed sen persisti†. „La kursoj de la nederlanda estas senpagaj en la unua jaro, kun multe da sukceso†, nuancigas s-ro Peter Wilms van Kersbergen, respondeculo de la Language Centre. El sep mil kvincent eksterlandaj studentoj oni nombras nur okcent kiu sekvas tiun instruadon, kiu ne estas konsiderata en la finaj ekzamenoj. Multaj, fine de sia restado, da ?re ne scias peti la fakturon en restoracio en la nederlanda. Tiu situacio de lingva eksterteritorieco evidente limigas la malfermi ?on al la kulturo de la gastiganta lando, supozita virto de la studenta eksterlandi ?o.

Na ? el la dek du plej multe reprezentataj nacioj estas membroj de la E ?ropa Unio. Bulgarujo sendas duoble pli da junuloj al Nederlando ol Barato. La sola membro de la „BRICS†amase reprezentata estas Ĉinujo, kun 8 elcentoj da eksterlandaj studentoj. Pli ol kreskinta disradiado al la sojla mondo, la angligo montras ĉi tie la statuson de lingvo pli kaj pli hegemonia en la internaj rilatoj de E ?ropo ; kaj kontra ?diras la celon de multlingvismo proklamita de la Unio.

Artikolo aperinta en la NRC Handelsblad priskribas la anglan de la profesoroj kiel akcepteblan, sed proksimuman. Äœia titolo ludas per mal ?usta ?o : „How do you underbuild that ?†La vorto underbuild, nekonata en la kunteksto de anglosaksa mondo, estas kalka ?o de la nederlanda onderbouwen, kio signifas subteni. [7] Tia mal ?usta formulo svarmas kaj ka ?zas fundajn malpreciza ?ojn. La formulo fari ?as cetere malpli sponta, kiel indikas s-ro Jaap Dronkers, socisciencisto pri edukado en Mastri ?to : „Mia angla ne estas malbona, sed kiam mi kadris esploristojn, mi ne havis la necesan lertecon por sukcesi kompromisojn.†Studa ?oj faritaj en Svedujo montras, ke la studento pli atentas la ?vortan komprenon, se la kurso estas donata en la angla ol en la sveda, kio malvigligas lian kritikan spiriton. [8]

La funkcia angla, kiel ĉia ?argono, montri ?as utila por supra ?aj interagoj, ekzemple kiam kelnero en kafejo de Antaljo priskribas al vi la vidon al la maro kiel „very nice†(tre belan). Äœi atingas siajn limojn en la kunteksto de universitata instruado, intelekta funkcio supera, kiu mobilizas plene la lingvajn kapablojn. Ĉar oni havas tre malofte la saman nivelon de nuancigo kaj de precizigo en lernita lingvo ol en sia gepatra lingvo. Tiu fera le ?o de lingva kompetento konfirmi ?as eĉ en landoj famaj pro sia kono de la angla lingvo. Brita observanto priskribas la enuon kiu kaptas lin ĉe la sensukeco de la prelegoj en la „globi ??€ [9], eĉ farataj de nord-e ?ropano. [10]

La efikoj povus anka ? fari ?i dan ?eraj por la nederlanda, en kunteksto kie multaj observantoj maltrankvili ?as pri kaduki ?o de ?ia uzado. Sta ?anino pri komunikado ekzemple koncedas, ke ?i „konas la regulojn de la ortografio, sed ĉar necesas ĉiam skribi en la angla en la universitato, ili pasas iom al dua nivelo†. Ĉu la angla de flughaveno kaj nederlanda de trotuaro ?

Alia dan ?ero estas tiu de „perdo de fako†: situacio en kiu la aliaj lingvoj jam ne ebligas esprimi certajn sciencajn konceptojn. La perdo de fako estas akompanata de perdo de presti ?o, poste de perdo de substanco, kiu reduktas la uzadon de la lingvo „al la hejmo, al la ?ardeno kaj al la kuirejo†. [11] La kultura diverseco ne gajnas per tio. S-ro Dronkers timas „situacion de diglosio [12], en kiu kune ekzistas du lingvoj kun malegala socia statuso†. Tiel, li diskutas kun sia asistentino en la nederlanda, sed li skribas al ?i retmesa ?ojn en la angla, ĉar ?i povas plusendi ilin al triaj personoj. La nederlanda estas iom post iom reduktata al neoficialaj inter ?an ?oj, kvaza ? dialekto.

Spite al tiuj pravaj maltrankvili ?oj, la anta ?rangeco de la angla ?is nun ne minacas la ekzistadon de la nederlanda. Äœi aliflanke grave malutilas al la studado de triaj fremdaj lingvoj. La ? s-ro Ludo Beheydt, profesoro ĉe la universitato de Loveno : „La scipovo de aliaj lingvoj ol la angla fari ?is tiom eta, ke oni eĉ ne povas peti universitatajn studentojn legi artikolon en la franca a ? en la germana.†[13] Tiu punkto ne limi ?as al nederlandaj universitatoj.

La ? enketo mendita de la E ?ropa Komisiono inter la lo ?antoj de la Unio kiuj pensas povi konversacii en fremda lingvo, 38 elcentoj citas la anglan. Inter 2005 kaj 2012, la aliaj cititaj lingvoj malprogresis, de 14 al 11 elcentoj pri la germana, de 14 al 12 elcentoj pri la franca, de 6 al 5 elcentoj pri la rusa. Nur la hispana progresas, de 6 al 7 elcentoj. [14] En Britujo la studado de fremdaj lingvoj en liceo redukti ?as al iomete pli ol nenio.

Tiu malriĉi ?o fari ?as absurda, kiam ?i tu ?as proksimajn lingvojn, kiel tiujn de Skandinavio, kie la ? estingi ?anta kutimo la popoloj dialogas esprimante sin ĉiu en sia lingvo. S-ino Bodil Aurstad instruas la norvegan en Svedujo kaj konstatas, ke la facilo progresi kaj la proksimo de lando motivigas la studentojn kiuj „en kelkaj semajnoj [...] povas montri bonan komprenon skribe kiel parole†. [15] La tutnordia interkompreni ?o faciligis la kulturan malfermi ?on, la priskribon de skandinaviaj reala ?oj kaj la konstruadon de spaco de interkompreni ?o ‒ lingva paralelo al la Unio de Kalmaro, tiu traktato kiu, en la jaro 1397, unuigis Danlandon, Svedujon kaj Norvegujon.

„La establoj elektas la anglan kiel a ?tomatan piloton, ĉar ili volas profili ?i kiel agantoj en internacia skalo, klarigas nederlanda revuo. La universitatoj [...] timas esti reduktitaj al provinca nivelo, se ili turnas sin nur al la interna merkato†. [16] La angligo faciligas la konformecon kun la monda retoj de esplorado kaj valorigas la senton aparteni al monda elito de la scio, movi ?ema, „globangle†parolanta. En kunteksto de kaduki ?o de la klasika kulturo, la regado de angla eĉ supra ?a fari ?as kriterio de anta ?ranga kultura distingi ?o. El tiu vidpunkto ne estas hazardo ke la eldiro de la ?tatsekretario pri supera instruado Geneviève Fioraso ‒ sen kurso en la angla „ni retrovi ?os ĉirka ? tablo kvinope diskutantaj pri Prusto†[17] ‒ malestimas la beletron.

En la jaro 1921, Mohandas Karamchand Gandhi levi ?is kontra ? la „superstiĉo†de tiuj kiuj, en Barato, vidis en la angla la solan portanton de moderneco. [18] Li eble ne sciis, ke iun tagon necesos fari tiun batalon mondskale.

Vincent DOUMAYROU.