Da Vinci : Papilio kaj lumo (fablotraduko)

„Kio tie okazis ?“ ?i demandis sin sen trovi klarigon. Äœi absolute ne povis kompreni, ke tia bela a ?o kiel la flamo kapablas fari ion malican al tia, kia ?i estas mem, kaj tial ?i ree kura ?i ?is kaj per movo de la flugiloj denove ekmovi ?is.

Äœi flugis kelkajn lopojn kaj tiam turnis sin denove al la flamo por sidi ?i sur ?i. Tuj ?i falis ?ismorte bruligite en la oleon, kiu nutris la lange ludantan flamon.

„Damnita lumo"“, suspiris la papilio, perdante sian vivon. „Mi supozis, ke mi trovus ĉe vi mian feliĉon, kaj en vero mi trovis la morton. Mi ploras pri mia stulta emo, ĉar mi tro malfrue ekkonis vian dan ?eran naturon.“

„Kompatinda papilio“, respondis la lumo. „Mi ne estas la suno kiel vi supozis naive. Mi estas nur lumo. Kaj tiu, kiu ne traktas min kun prudento, bruligas sin.“

tradukis Hans-Georg Kaiser
la ? „Der Schmetterling und das Licht“