Vespero kun junaj rusoj

Hans-Georg Kaiser
Vespero kun junaj rusoj

Post vodkonokto kaj kun vin’
ni pensis, ke ni banu nin
kaj na ?is do en lag’.

Armeaj rusoj sen kalson’
na ?adis la ?te kun reson’.
Mi timis en imag’.

Sed Donjo restis plu sen tim’
kaj same nude banis sin,
revenis sen zigzag’.

Åœi drinkis tiom, kiom mi,
ni ege lacis pro l’ ebri’ ;
fini ?is gaja tag’.

Tagmeze venis oficir’
surprize, granda kavalir’,
al ni eĉ kun donac’.

Matrjo ?kon li transdonis nin
kaj dankis plu pro la inklin’,
pro ?oj’ kaj nokta ?dac’.

"Äœis iam", diris li kun rid’,
"kaj dankon plu pro via fid’,
por bela tag’ en pac’."

Kaj kiam ili estis for’,
Matrjo ?ko restis por memor’,
la adia ?donac’.

La rusoj iris for de ni,
hejmlanden, sed sen iluzi’,
al tre necerta viv’.

La fin’ de amikecbrakum’
kondukis nin eĉ al cerbum’,
al romp’ de l’ perspektiv’.