La unua de majo en la "Tria Regno"

La unua de majo en la nazia re ?imo

Post la transpreno de la potenco en la jaro 1933 la naziuloj havis inter la ofte socialdemokrate kaj komuniste orientataj laboristoj multe malpli da adeptoj ol tio estis la kazo en aliaj profesiaj branĉoj. Unuavica celo de la nazia gvidaro tial estis la enplekto de la laboristoj en la novan re ?imon, tiel kiel la politika senpotencigo de la sindikatoj, kiujn ili rigardis „ ?irmejo de la juda-bol ?evista mondokomploto“. Por fortigi inter laboristoj la simpation por la naziismo la re ?imo klarigis la unuan de majo kiel „Tagon de la nacia laboro“ kaj kiel la ?le ?an festotagon de la ?tato kun plena pagado de la salajro. Tiel ili ?ajne akceptis malnovan postulon de la internacia laboristomovado.

Sindikatestroj kiel Vilhelmo Le ?? ner a ? Teodoro Leipart (1867-1947) trovi ?is je kooperada kurso kun la novaj potenculoj. La Äœenerala Germana Sindikata Ligo (Der Allgemeine Deutsche Gewerkschaftsbund - ADGB) jam devigis sin en februaro de la jaro 1933 pri politika ne ?traleco kontra ?e al al registaro, por certigi tiel sian transvivadon. La Äœenerala Germana Sindikata Unui ?o partoprenis en la majfestoj de la jaro 1933 kaj esperis eĉ la plenumon de pliaj socialaj postuloj. Sed la ?tatpotenculoj alpropriigis la unuan de majo por si : Amasaj almar ?oj kaj grandstile aran ?ataj manifestacioj havis la taskon peri la impreson de afableco al la laboristoj. Sed por Adolf Hitler kaj Josef Goebbels la festoj estis nur la efike surscenigata komenco por la disbato de la sindikatoj je la 2-a de majo en la jaro 1933.

Inter la naziismaj festotagoj la unua de majo en la sekvaj jaroj ludis elstaran rolon. La originan signifon de la plej grava festotago de la internacia laboristaro la naziuloj ?ovis rapide flanken. Dume la unua de majo en 1933 ankora ? estis festita kiel „La festotago de la nacia laboro“, mankis jam en la jaro 1934 en la nomo "Nacia Festotago de la germana popolo“ ĉiu ligo al la laboro. Ĉe la transnomigo la naziuloj invokis sin je la ?dire pramalnovaj germanaj moroj. La unua de majo validis por ili kiel festotago jesiganta „la eternan vivcirkuladon“ ĉe la komenco de printempo.

La majarbo kiel centrala simbolo estis ornamita per unu a ? pluraj florkronoj, kiel estis jam la kutimo en multaj regionoj de Germanio anta ?e. Ununura krono simbolis la kuron de jaro, ?is tri diversaj grandaj florkronoj simbolis la orbiton de la suno en la kuro de jaro pli kaj pli grandi ?antan. Aldoni ?is sub la nazia re ?imo dekoracioj kiel la svastiko, simboloj de la Germana Laborfronto (DAF) kaj de sia libertempa organizo "Forto per ?ojo“ (KdF) tiel kiel insignoj de diversaj profesiaj branĉoj de la laboro kaj de la metioj.

Jam semajnojn anta ? la unua de majo oni ormanis ĉie en Gemanio konstrua ?ojn, stratojn kaj festoplacojn, preparis festajn almar ?ojn kaj lernis kantojn. Tiurilate la ?tatpotenculoj atendis precipe fervoran enga ?onde la naziaj organizoj : Hitler-Junularo (HJ) , Ligo de Germanaj Knabinoj (BDM) a ? Germana Laborfronto La solenaj festoj komenci ?is plej ofte jam vespere de la trideka de aprilo kun la enkantado de la majo. Apud printempaj lidoj oni kantis kantojn, kiuj la ?is al la intencita festkaraktero de „politika manifestacio“.

En la festtago mem okazis en la plej multaj lokoj festaj mar ?oparadoj. Je la plej anta ?a loko mar ?is plej ofte delegitaroj de la militfortoj (Wehrmacht), La ?torma taĉmento (SA), la protektstafeto (SS) kaj la Hitler-Junularo. Krome prezenti ?is DAF kaj iliaj fakorganizoj kun festoĉaroj kaj festmar ?o de la membroj. Popolfestoj, kantado kaj dancado, infanludoj, kermesoj kaj sportaj konkursoj kompletigis la majfestojn en multaj lokoj.

Parto de la solenecoj en la tuta lando estis la radiodisa ?digoj de la paroloj de Hitler en la centrala ?tata soleno en Berlino, kiu prezentis kun manifestacioj, muzik-kaj artflugaj prezentoj , militistaj ekzercoj kaj finfina nokta pirokteknika lumludo gigantan propagandan eventon, kiu oficiale allogis pli ol milionon da homoj el ĉiuj partoj de Germanio. Ĉe tio la naziuloj uzis simbolfortajn ritojn, por konvinki la amasojn pri si mem. Hitler plantis en la jaro 1933 en Berlino ĉe la unua majfesto sur la kampo de Tempelhof arbon, „la Hindenburg-kverkon“, kiu jam kvar monatojn poste estsis forhakita de nekonatuloj. Anka ? en multaj aliaj lokoj de la Germana Regno oni plantis dum la majsolenoj arbojn – la tielnomatajn Hitler-kverkojn.

La ? interretaj informoj de la Germana Historia Muzeo en Berlino, http://www.dhm.de/
kompilis kaj tradukis Dorothea & Hans-Georg Kaiser