Vivbruligita

Verkis : Suad

Tradukis : Rémy Bouchet

Unua eldono, 2004

180p

formato 140 x 200

Prezo : 15€

mendu

Priskribo : Membiografia rakonto de palestina junulino, vivbruligita de siaj familianoj pro tio ke ?i gravedi ?is ekster geedzeco. Åœi estis mirakle savita de svisa neregistara organizo.

Recenzo :

Tiu rakonto, kiu sin nomas « dokumento » kaj ne « romano », estas a ?tenta atesto de nun proksimume kvardekjara palestina virino. Kiam 17-jara, ?i gravedi ?is post seksumado kun viro, kiu ne kura ?is edzi ?i al ?i post tiu « krimo ». Sekve de tio, ?i estis mortkondamnita de sia familio. La verdikton devis plenumi ?ia bofrato, kiu bruligis ?in post surver ?o de benzino sur ?in. Nur hazarde kaj pro mirinda bon ?anco ?i eskapis la morton kaj atingis hospitalon, en kiu ?i fine estis kuracita kaj sendita al E ?ropo, pere de neregistara organizo. Jen la kerno de la rakonto, kaj la klarigo pri la titolo. La ?dire pli ol 5000 virinoj ĉiujare spertas similajn agrabla ?ojn, plejofte sen la fina elsavi ?o.

Tamen ne kredu, ke tiu ĉirka ? 180-pa ?a libro limi ?as al la priskribo de tiu iom sensacia abomeninda ?o. Äœin enkondukas tre detala priskribo de la infaneco de la a ?torino, kiu propraokule spertis plurajn aliajn krimojn en sia familio kaj en sia vila ?o. Jen bonvena kontribuo, kiu meditigas pri la strebo al sendependi ?o de tiuj kompatindaj palestinanoj, kiu nun suferas pro la juda okupacio en Mezoriento. Mi vetas, ke la eventuala « liberi ?o » de tiu popolo kiel kutime profitos nur al kelkaj bone lokitaj ekspluatemuloj. Anka ? instruaj pri la profundeco kaj « neevitebleco » de la interpopolaj malamoj estas la vortoj de Suad, kiu lernis malami la judojn eĉ sen scii kial.

Sen scii kial… Jen ideo, kiu ofte revenas en la atesto de Suad. Kial ?i akceptis ĉiujn abomeninda ?ojn, kiujn ?i vidis a ? mem travivis ? Simple ĉar ?i ne konis ion alian, kaj tio ?ajnis al ?i normala. Åœi eĉ ne imagis, ke alia socisistemo povus ekzisti. Fakte ?i neniam vizitis lernejon (jen plia privilegio, rezervita al la knaboj), kaj tute ne kutimis al memstara kritika pensado. Tio eble estas parte komprenebla por 17-jara knabino, sed kion diri pri tiuj patrinoj, kiu akceptis sufoki siajn idinojn kaj turmentis la plu vivantajn filinojn, la ? maniero kiun ili mem suferis dum sia juna ?o ? Jen tre tikla demando, ĉefe se konsideri ?in la ? la vidpunkto pri rajto de popoloj je memdispono. Konsentite, kapitalisma imperiismo ne estas la plej favora kadro por respekto de homaj rajtoj, sed ĉu vere preferindaj estas tiuj ar ?aismaj socisitemoj, en kiu la virino estas nura objekto je la servo de la viro, kaj valoras malpli ol la ?afinoj, « kiuj almena ? produktas lanon kaj lakton » ? Ĉu vere la tieaj virinoj kapablos emancipi ?i sen ekstera helpo, almena ? sur la eduka kampo ?

La lastaj ĉapitroj pritraktas la konstruon de la nova vivo de Suad en E ?ropo, kun priskribo de la psi ?ologiaj problemoj, kiujn ?i spektis. Kvankam ne tute seninteresa, tiu parto ?ajnas al mi malpli informoriĉa ( ja ne necesas multaj pa ?oj por komprenigi, ke tiaj traviva ?oj, precipe ĉe junuloj, ka ?zas ian mensan perturbon). Mi iom timas, ke ili iel efikos kiel dormigiloj por legantoj, kiuj post indigni ?o pri la legitaj abomena ?oj trankvile fermos la libron, kun la certo ke « Ä‰io glate fini ?is ».

Sed eble mi misinterpretis kelkajn aferojn. Do mem aĉetu la libron kaj legu ?in por fari al vi propran opinion !

Vinko Markov, el la SAGO, oktobro 2004