Vivbruligita

Verkis : Suad

Tradukis : Rémy Bouchet

Unua eldono, 2004

180p

formato 140 x 200

Prezo : 15€

mendu

Priskribo : Membiografia rakonto de palestina junulino, vivbruligita de siaj familianoj pro tio ke Å i gravediÄ is ekster geedzeco. Åœi estis mirakle savita de svisa neregistara organizo.

Recenzo :

Tiu rakonto, kiu sin nomas « dokumento  » kaj ne « romano  », estas aÅ­tenta atesto de nun proksimume kvardekjara palestina virino. Kiam 17-jara, Å i gravediÄ is post seksumado kun viro, kiu ne kuraÄ is edziÄ i al Å i post tiu « krimo  ». Sekve de tio, Å i estis mortkondamnita de sia familio. La verdikton devis plenumi Å ia bofrato, kiu bruligis Å in post surverÅ o de benzino sur Å in. Nur hazarde kaj pro mirinda bonÅ anco Å i eskapis la morton kaj atingis hospitalon, en kiu Å i fine estis kuracita kaj sendita al EÅ­ropo, pere de neregistara organizo. Jen la kerno de la rakonto, kaj la klarigo pri la titolo. LaÅ­dire pli ol 5000 virinoj ĉiujare spertas similajn agrablaĵojn, plejofte sen la fina elsaviÄ o.

Tamen ne kredu, ke tiu ĉirkaÅ­ 180-paÄ a libro limiÄ as al la priskribo de tiu iom sensacia abomenindaĵo. Äœin enkondukas tre detala priskribo de la infaneco de la aÅ­torino, kiu propraokule spertis plurajn aliajn krimojn en sia familio kaj en sia vilaÄ o. Jen bonvena kontribuo, kiu meditigas pri la strebo al sendependiÄ o de tiuj kompatindaj palestinanoj, kiu nun suferas pro la juda okupacio en Mezoriento. Mi vetas, ke la eventuala « liberiÄ o  » de tiu popolo kiel kutime profitos nur al kelkaj bone lokitaj ekspluatemuloj. AnkaÅ­ instruaj pri la profundeco kaj « neevitebleco  » de la interpopolaj malamoj estas la vortoj de Suad, kiu lernis malami la judojn eĉ sen scii kial.

Sen scii kial… Jen ideo, kiu ofte revenas en la atesto de Suad. Kial Å i akceptis ĉiujn abomenindaĵojn, kiujn Å i vidis aÅ­ mem travivis ? Simple ĉar Å i ne konis ion alian, kaj tio Å ajnis al Å i normala. Åœi eĉ ne imagis, ke alia socisistemo povus ekzisti. Fakte Å i neniam vizitis lernejon (jen plia privilegio, rezervita al la knaboj), kaj tute ne kutimis al memstara kritika pensado. Tio eble estas parte komprenebla por 17-jara knabino, sed kion diri pri tiuj patrinoj, kiu akceptis sufoki siajn idinojn kaj turmentis la plu vivantajn filinojn, laÅ­ maniero kiun ili mem suferis dum sia junaÄ o ? Jen tre tikla demando, ĉefe se konsideri Ä in laÅ­ la vidpunkto pri rajto de popoloj je memdispono. Konsentite, kapitalisma imperiismo ne estas la plej favora kadro por respekto de homaj rajtoj, sed ĉu vere preferindaj estas tiuj arÄ¥aismaj socisitemoj, en kiu la virino estas nura objekto je la servo de la viro, kaj valoras malpli ol la Å afinoj, « kiuj almenaÅ­ produktas lanon kaj lakton  » ? Ĉu vere la tieaj virinoj kapablos emancipiÄ i sen ekstera helpo, almenaÅ­ sur la eduka kampo ?

La lastaj ĉapitroj pritraktas la konstruon de la nova vivo de Suad en EÅ­ropo, kun priskribo de la psiÄ¥ologiaj problemoj, kiujn Å i spektis. Kvankam ne tute seninteresa, tiu parto Å ajnas al mi malpli informoriĉa ( ja ne necesas multaj paÄ oj por komprenigi, ke tiaj travivaĵoj, precipe ĉe junuloj, kaÅ­zas ian mensan perturbon). Mi iom timas, ke ili iel efikos kiel dormigiloj por legantoj, kiuj post indigniÄ o pri la legitaj abomenaĵoj trankvile fermos la libron, kun la certo ke « Ä‰io glate finiÄ is  ».

Sed eble mi misinterpretis kelkajn aferojn. Do mem aĉetu la libron kaj legu Ä in por fari al vi propran opinion !

Vinko Markov, el la SAGO, oktobro 2004