Alparolo al la salajruloj, senlaboruloj, studentoj kaj senstabilistoj el E ?ropo

Ni estas grupo da salajruloj de diversaj sektoroj (fervojistoj, instruistoj, komputikistoj…), da senlaboruloj kaj senstabilistoj. Dum la ?usaj strikoj en Francio, ni kuni ?adis en Äœenerala Interprofesia Kunveno, unue sur la kajo de trajnostacio (Stacio de l’ Oriento, Parizo), poste en ĉambro de la Laborborso. Ni celis kunigi plej vaste eble laboristojn el aliaj urboj parizregionaj. Ĉar ni estis lacaj pri la klaskunlaboro de la sindikatoj kiu kondukis nin plian fojon al malvenko, ni celis nin organizi memstare por provi unuigi la sektorojn strikantajn, vastigi la strikon kaj memmastrumi pere de la strikantoj niajn luktojn.

Al milito sociala de la kapitalistoj la laboristoj devas kontra ?meti klasan lukton

En Britio, en Irlando, en Portugalio, en Hispanio, en Francio… en ĉiuj landoj, ni estas ĉiuj senkompate atakitaj. Niaj vivkondiĉoj difekti ?as.

En Britio, la registaro Kamerona anoncis la malaperigon de 500 000 dungopostenoj en la Publika Funkcio, tranĉojn de 7 miljardoj da sterlingfuntoj en la socialaj bu ?etoj, la triobligon de la universitat-ali ?a pago, ktp…

En Irlando, la registaro Ka ?ena tuj malkreskigis la minimuman horan salajron de pli ol unu e ?ro kaj la pensiojn de 9%.
En Portugalio, la laboristoj frontas rekordan nivelon de senlaboreco. En Hispanio, la „tre socialista“ Zapatero ne ĉesas draste dehaki ĉiuspece la monhelpojn por senlaboruloj, la socialajn kaj medicinajn helpojn…

En Francio, la registaro da ?rigas la frakason de niaj vivkondiĉoj. Post la pensioj, vici ?as la sano. La aliro al kuracado i ?is pli kaj pli malfacila por la laboristoj : ĉiam pli da kuraciloj nerepagitaj, kresko de la kotizoj por privataj san-mutualoj, malaperigoj de postenoj en la malsanulejoj publikaj. Kiel la tuta Servo Publika (po ?to, elektra liverado, telekomunikado), la sansistemo estas malkonstruata kaj privatigita. Rezulto : milionoj da familioj laboristaj ekde nun ne plu povas sin kuraci !

Tiu politiko estas vivgrava por la kapitalistoj. Fronte al la disvolvi ?o de la krizo kaj al la disfalo de tutaj pecoj de la ekonomio kapitalista, ĉi-lastaj trovas malpli kaj malpli da merkata profitofonto por siaj kapitaloj. Anka ? ili des pli ur ?i ?as por privatigi la Servojn Publikajn.

Tamen tiuj novaj merkatoj estas la ?vide produktivaj eblecoj pli malvastaj ol la mondaj ekonomiaj firmi ?a ?oj kiel konstrusektoro, a ?tomobilo, petrolo…. Ili ne ebligas, eĉ plejbonokaze, novan impeton sanigan por la ekonomio.
Tial, en tiu kolapsa kunteksto, la lukto por la merkatoj estos plej furioza por la grandaj firmaoj internaciaj. Alidire, ?i estos afero pri vivo kaj morto por la investistoj de kapitalo. En tiu lukto ĉiu kapitalisto rifu ?os malanta ? sia Åœtato por sin defendi. Nome de la defendo de la ekonomio nacia la kapitalistoj provos katenigi nin en sia ekonomia milito.

En tiu milito la viktimoj estas… la laboristoj. Ĉar post la defendo de la ekonomio nacia ĉiu bur ?aro nacia, ĉiu Åœtato, ĉiu mastro provas redukti siajn „kostojn“ por bonteni sian „konkurkapablon“. Konkrete ili ne ĉesos intensigi la atakojn kontra ? niaj labor- kaj viv-kondiĉoj. Se ni lasas ilin fari, se ni plu akcepas nin senigi je io ajn, tiuj fordonoj ne konos finon. Ili malkonfirmos ĉion ?is niaj ekzist-kondiĉoj !

Laboristoj rifuzu lasi sin dividi la ? korporacio, sektoro a ? nacio. Ni rifuzu ekonomie ekbatali sur amba ?flankaj landlimoj. Ni batalu kune kaj unui ?u en la luktoj ! La krio alvokita de Markso estas da ?re plej aktuala : „Proletoj el ĉiuj landoj unui ?u“.

Ni laboristoj memmastrumu niajn luktojn

Hodia ?, la laboristoj el Grekio a ? Hispanio, la studentoj el Britio luktadas kaj endan ?eri ?as pro registaroj dekstraj kaj maldekstraj, kiuj servadas klasojn regantajn. Kiel ni en Francio, vi frontas registarojn kiuj subpremas perforte la laboristojn, la senlaborulojn, la studentojn kaj la liceanojn.

Francie ĉi-a ?tune, ni celis nin defendi. Ni estis milionoj surstrate rifuzantaj tute kaj sendiskute tiun novan atakon. Ni bataladis kontra ? tiu nova le ?o kaj kontra ? ĉiuj trud ?paraj rimedoj plenrekte tu ?antaj nin. Ni diris „Ne !“ al kresko de la senstabileco kaj de la malriĉeco.

Sed la plursindikata unui ?o nin kondukis memvole al malvenko kontra ?batalante la disvasti ?on de la strika movado :
Anstata ? disrompi la barilojn profesiajn kaj korporaciajn por unuigi plej vaste la laboristojn, ?i fermis la kunvenojn ?eneralajn de ĉiuj entreprenoj al la aliaj laboristoj.

Äœi organizis spektaklajn agojn por „bloki la ekonomion“ sed nenion faris por organizi strikpostenojn a ? rotaciajn strikpostenojn kiu povus altiri aliajn laboristojn en la batalo. Tion laboristoj kaj senstabilistoj faradis.
Äœi traktis nian malvenkon ka ?e al ni, malanta ? la pordoj fermitaj de la ministraro.

La plursindikata unui ?o neniam for ?etis la le ?on pri la pensioj, ?i eĉ ripetis plurfoje ke ?i estas „necesa“ kaj „nepra“ ! A ?dante ?in, ni devus kontenti ?i petante kun ?i „pli da traktadoj inter registaro, posedantoj kaj sindikatoj“, „pli da modifetoj de la le ?o por reformado plej justa kaj senpartieca“…

Por lukti kontra ? ĉiuj tiuj atakoj, ni nur povas kalkuli je ni mem. Koncerne nin, ni defendis dum tiu movado la neceson por la laboristoj organizi ?i laborloken en Äœeneralaj Kunvenoj memdecidaj, kunordigi naciskale por direkti la movadon strikan elektante delegitojn ĉiumomente eksigeblajn. Nur lukto animita, organizita kaj kontrolita de la tuto de la laboristoj, tiel rimede kiel cele, povas krei la kondiĉojn necesajn por garantii la venkon.

Ni scias ke la batalo ne fini ?is, ke la atakoj da ?ros plu, ke la vivkondiĉoj malfacili ?os kaj, ke la sekvoj de la krizo de la kapitalismo nur plimalbonigos la situacion. Ĉie en la mondo, ni devas do batali. Por tio, ni devas retrovi fidon je niaj propraj fortoj :

Ni kapablas memmastrumi niajn luktojn kaj nin kolektive organizi.

Ni kapablas debati senvuale kaj frate „liberigante la parolon“.

Ni kapablas kontroli vere la irigon de niaj debatoj kaj decidoj.

La Äœeneralaj Kunvenoj ne devas esti direktitaj de la sindikatoj sed de la laboristoj mem.

Ni devas batali por defendi niajn vivojn kaj l’ estontecon de niaj infanoj !
La ekspluatatoj tutmondaj estas gefratoj el unu sola klaso !

Nur nia unui ?o translandlima kapablos teren ?eti tiun ekspluatadan sistemon.

Partoprenantoj de la Ĝenerala Interprofesia Kunveno „Stacio de l’ Oriento“ (franclingve „Gare de l’Est“) kaj „Francilio“

Por nin kontakti : interpro ĉe riseup.net

Elfrancigis ?omo Blan ?ezo.

Fonto : http://www.auvergne-indymedia.org/a...