La 10an de julio 2013

La 10an de julio 2013

En mia urbo trovi ?as “Societo kontra ? atomenergio†. Vespere ĉiun vendredon la membroj kolekti ?as anta ? la stacidomo de mia urbo Maeba ?i kaj propagandas kontra ? atomebergio. La societo anka ? organizas voja ?on al Fuku ?ima. Mi tradukos la organon de la societo.
Kaj poste mi tradukos raporton de s-ro Akai ?i Takeo, aperintan en la organo de eksaj instruistoj de superaj mezlernejoj. Li vizitis la urbon Namie en Fuku ?ima.

Voja ?o la Hamadoori-distrikto

La 13an de aprilo ni 79 homoj voja ?is al la distrikto Hamadoori (la urboj I ?aki, Hirono, Naraha, Tomioka, najbaraj urboj de la nuklea centralo n-ro1 de Fuku ?ima) por vidi la realon kaj donaci helpomaterialojn. La enhavo de la materialoj estas jenaj :
– Rizo : 776 kilogramoj
– Mono : 449291 enoj (4000 e ?roj) el 500 homoj kaj grupoj. Ni aĉetis ovojn, legomojn ktp. per tiu mono.
– Donacoj : legomoj, manfaritaj monujoj, moĉio (vaporumita, knedita rizo)

Opinioj de la partoprenantoj
– 1. En la urboj Naraha kaj Tomioka restas belaj stratoj, sed neniu tie lo ?as. La lo ?antoj rajtas nur reveni tage. Post du jaroj de la akcidento, ankora ? restas difektitaj a ?tomobiloj kaj detruitaj domoj anta ? la stacidomo Tomioka. Tiu mizera pejza ?o rememorigas al mi, ke ankora ? da ?ras la nuklea akcidento. Ni vizitis distrikton, kie rifu ?intoj lo ?as en provizoraj dometoj. Ili afable akceptis nin, kvankam ili vivas en malfacilo kaj maloportuno.
– 2. Mi profunde sentis la teruron de la tertremo, cunamo kaj nuklea akcidento. Mi supozas, ke la suferantaj homoj kaj bestoj neniam revenos al la anta ?a vivo. En la nuklea centralo tio okazis, kio ne devintus okazi, do ne estas permeseble refunkciigi nukleajn reaktorojn. Mi ne volas estis stultulo, do mi ne forgesos Fuku ?ima-on. Mi volas paroli pri Fuku ?ima al plej multaj homoj. Tiun tagon mi renkontis multajn fidindajn homojn, pro kio mi plu povos fidi bonkorecon de homoj.
– 3. Tre bona voja ?o ! Tiu tago estos neforgesebla tago por mia vivo.
– 4. Mi profunde sentis la teruron de radioaktiveco. La lo ?antoj devis rifu ?i kun granda mal ?ojo, timante radioaktivecon senkoloran, senodoran kaj nevideblan. Purigada laboro estis tute ne ordinara. Mi dubas, ke oni povas purigi la lokojn sufiĉe pure same kiel anta ?e. Kiam ni vizitis suferantojn en provizoraj dometoj, ili dankis al ni, dirante : “Vi venis de fora Gunma, kunportante tiom multe da danacoj. Dankegon !†Mi ne povis respondi kun tro da emocio kaj simple diris : “Fartu bone !†. Mi firme decidis, ke ni ne forgesu kaj ne forgesigu la realon en Fuku ?ima.
– 5. Ni povis a ?skulti voĉojn de lokaj homoj, malofte aperantaj en ?urnaloj. Mi lernis, ke eĉ inter suferantoj okazas malharmonio. Tio mal ?ojigas min.
* En la urbo I ?aki lo ?as multaj rifu ?intoj el la urboj pli proksimaj de la centralo, kaj okazas malharmonio inter la lo ?antoj de I ?aki kaj la rifu ?intoj.
– 5. Mi sentis grandan koleron kontra ? TEPCO, vidante la tragedion ka ?zitan de la nuklea akcidento. Tiuj, kiuj vivis pace ?is la 11a de marto 2011, subite enfalis en nekredeble mizeran vivon. Sciinte tiun realon, mi ekopiniis, ke ni neniam akceptu atomenergion. Mi estas ?okita pro senhomaj stratoj de la urboj Tomioka kaj Naraha. Birdoj kantas kaj floroj floras, sed nenie trovi ?as homoj. Herbaĉoj krestas en kampoj, kie devintus esti rizplantoj. Mi parolos pri mia sperto al multaj homoj.
– 6. Mi renkontis unu maljunulinon. Kiam ?i diris : “Mia vivo ne estas longa, do mi eltenas la suferon†, mi ne povis min deteni de larmoj. Mi koleregas pro la registaro kaj TEPCO.
– 7. Mi estas emociita de rakonto de la rifu ?intino : ne torelebla vivo sen laboro, malfacila vivo sen vendejoj kaj hospitalo, maltrankvilo pro la suspekto, ke la registaro trudos al la rifu ?intoj reveni al sia hejmloko ankora ? tro radioaktiva, perdo de rajto labori kaj perdo de vivcelo. En la urboj vicis domoj luksaj sed senhomaj kaj senvivaj. Tio estis terura pejza ?o. Ne plu nukleaj centraloj !
– 8. En la urbo Tomioka eĉ en la buso ni mezuris 3,762 mikrosivertojn/hore. Ĉi tie la lo ?antoj ja rajtas reveni tage, sed ili ne povas vivi trankvile.
*En mia urbo Maeba ?i la cifero estas ?enerale 0,05 mikrosivertoj/hore.

Mia voja ?o al Namie

s-ro Akai ?i Takeo (eksa instruisto en la urbo Tomioka, gubernio Gunma)
La 24an kaj 25an de aprilo ni, 8 homoj, vizitis la urbojn Sooma, Namie kaj Minami-Sooma.

Pa ?tejo Espero
Ni vizitis Pa ?tejon “Espero†en la urbo Namie. Tie s-ro Jo ?iza ?a prizorgas 350 bovinojn kun helpantoj. Ni povis vidi bovinojn trankvile man ?i en la vasta pa ?tejo, do ?ajne ?i estas ordinara, sed la ? s-ro Josiza ?a, ?i estas en efektiveco Pa ?tejo “Malespero†. Bovinoj, kiuj lo ?is en la radiuso de 20 kilometroj anta ? la akcidento, a ? estis mortigitaj post la konsento de la bovistoj, a ? mortis pro malsato, a ? fari ?is sova ?aj. Nur li zorgas pri bovinoj. Li diras : “La registaro insistas pri mortigo de tiuj bovinoj, sed mi kontra ?as tion. Uzu ilin por esplori la influon de radioaktiveco. Mi rifu ?inte lo ?as en la urbo Nihonmacu, kaj ĉiun tagon mi venas ĉi tien, veturante du horojn por nutri ilin†. Li scias, ke iun tagon anka ? li devos fini tiun laboron, sed por protesti kontra ? la registaro kaj TEPCO li da ?re zorgas pri la bovinoj.

La dozmetro sur la herbejo montris nekredeblan ciferon : 4,9 mikrosivertoj. La maksimuma limo, kiun la registaro decidis, estas 0,23, do vi povos imagi kiel radioaktiva tiu pa ?tejo estas. La ? s-ro Josiza ?a, en kelkaj lokoj la cifero superas 10 mikrosivertojn.

La urbo Namie
Ni vizitis la urbon Namie, kiun oni rajtas viziti nur tage. La pejza ?o de la urbo estis same kiel ?us post la nuklea akcidento. La tempo ?ajne haltas, sed fakte ne. Domoj ja staras, sed fari ?is nestoj de ratoj kun putrintaj plafonoj kaj tatamoj interne.
Ni povis vidi la maron. Herbejo kun velkintaj herboj etendi ?is ?is la maro. Trovi ?as grandaj kaj malgrandaj ?ipoj enlanden portitaj de la cunamo. Se ne estus radioakitve, iujn oni povus reuzi a ? ripari. Krom kelkaj betonaj konstrua ?oj, nenio restis. La konstrua ?o de la elementa lernejo Ukedo restis same kiel anta ?e. 90 lernantoj forkuris al pli alta loko kaj neniu mortis.

De la limo inter la urboj Namie kaj Futaba videblis feraj fostoj kaj argentaj tegmentoj de la reaktordomo de la nuklea centralo n-ro 1 de Fuku ?ima. En Namie trovi ?is movado kontra ? la centraloj, sed la akcidento senkompate kaj egale atakis 20000 lo ?antojn kaj rabis de ili ilian hejmurbon.

Provizoraj dometoj
Najbare de la sportejo de la urbo Sooma trovi ?is distriktoj de rifu ?intoj. En la distrikto, kiun ni vizitis, lo ?is 300 homoj el 117 familioj, Preska ? ĉiuj estis maljunuloj. _ Kiam okazis la akcidento, junaj familioj forkuris, kaj maljunuloj restis. Tiuj homoj nun lo ?as en tiuj provizoraj dometoj. Pasis du jaroj. 70-jaruloj plendis : “Vivi en la provizora domo estas tre maloportune, sed la plej malfacila afero estas, ke ni havas nenion fari†. Anta ?e multaj estis terkulturistoj, sed nun de ili estas rabitaj la kampoj. Ni deziras, ke ili revenu plej frue al sia hejmo.