Ne matura por la insulo (Pri la problemo simple fari forpermeson - sen po ?telefono kaj tekkomputilo)

La ferio- kaj forpermesa tempo fari ?as en la laboreja ĉiutageco pli kaj pli ?ar ?o. Ĉar kolegoj kiel estroj mallernis simple forveturi. Anstata ? tio ili montras voja ?kutimojn, per kiuj ili tiranas la postrestadantojn en la oficoj. Jen ekzemple la tipo de la forpermesa rekordisto. Li ne ripozas por ekzemplo sur pla ?o, sed volas doni anka ? en la forpermesoj la plej bonan. Do li grimpas kun Reinhold Messner sur monton sesmil metrojn altan. A ? pli bone eĉ sur du da ili.

Se Messner pro terminoj ne povas partopreni, li faras transviveksurson en la bavaria arbaro. Sed, se la tiea vermdieto fari ?as tro enua por li, li partoprenas ĉe la triatlona konkurso en Havajo. Tiel forti ?inte, li revenas al sia skribtablo por doni energiplenan pu ?on al la tro lama teamo.

Tute alie kondutas la forpermesa pedanto. Li jam monatojn anta ? la forpermeso komencas plani sian neĉeeston kaj pretigas kun granda amo pri la detaloj transdonprotokolojn por sia plurkapa forpermes-anstata ?-teamo. Se li fine forvoja ?as, li telefonas plurfoje po semajno, hororigante siajn laborantajn kolegojn, por tiel kontroli la plenumadon de siaj direktivoj kaj por atentigi pri novaj gravaj evoluoj, pri kiuj li kompreneble anka ? forpermese estas tre bone informata.

Por siaj kolegoj malpli laborintensiva estas la voja ?ekzotikulo. Li prefere ?enas ilin per siaj malkutimaj forpermesaj celoj, pri kiuj li jam anta ?e detale rakontas. Volonte li galopas sur la spuroj de Marko Polo al Ĉinio a ? vizitas la imperiestrajn pingvenojn en Antarktiko.

Parenca al la voja ?ekzotikulo estas la kolektanto de forpermestagoj. Li tralaboras du jarojn preska ? sen interrompo, por poste entrepreni plurmonatan mondovoja ?on. Ĉe tio li frekventas dum la vagado ĉiujn atingeblajn interretkafejojn. Tiel sukcesas al li ?ojigi la kolegojn purfoje po semajno per tre ampleksaj voja ?priskriboj.

La eternan lamentulon atendas anta ? ĉio kompreno. Jam en junio en belega suntago kun 25 gradoj la ? Celsiuso li komencas plendi pri la trovarmego, kiu tre negative influas lian sangocirkuladon. Sed tio ne detenas lin a ?? uste veturi al Greklando, por tie ardigi en la varmega sablo la delikatajn plandojn de siaj ?uoj kaj esti cirka ?ata de arbaraj bruloj. Beda ?rinde li malsanas post la forpermeso dum du semajnoj, ĉar anka ? lia stomako ne eltenis la fremdlandan man ?on.

Efektive timigata estas la lastminuta avertulo, al kiu apartenas anta ? ĉio aliaj la estroj. Ili adia ?as komence paceme en la feriojn kaj donas dum semajnoj eĉ ne etan vivsignon. La diligenta teamo sentas sin sur la sekura flanko. Sed mallonge anta ? la momento, kiam grava projekto estas decidtia, la forpermesulo donas subite vivsignon kaj prezentas gravajn pripensinda ?ojn, kiuj diskuteblos nur post lia reveno. La teamo do vane laboraĉis dum semajnoj.

Plia tipo ankora ? estas la tralaborinto. Li havas neniam forpermeson, eĉ se li migras sur la montetoj de Korsiko a ? sidas sur la pla ?o de Akapulko. Ĉie li estas ekipita teknike je cent procentoj. Ĉe la laptopo li devas nepre aran ?i negocplanojn kaj analizojn pri la konkurantoj. Se li foje sinkas sur faldse ?on, li tuj kaptas la po ?telefonon. Kun sia tro-aktiveco li estas trudi ?ema ne nur al la kolegoj hejme, sed anka ? por la kunforpermesantoj, kiuj mallibervole fari ?as atestantoj de siaj pripensoj kaj direktivoj.

Restas ankora ? la ?ustatempaj forpemesantoj. Ili frapas la atenton per pliigita malstreĉiteco en la tagoj anta ? la komenco de la forpermeso. Fine ili adia ?as de la kolegoj, dum tri semajnoj ne plu a ?deblas a ? legeblas (eĉ ne retmesa ?e) kaj revenas je la unua tago post la forpermeso al la skribtablo. Ili apartenas al elmortanta speco.

el Sudgermana Gazeto
tradukis Hans-Georg Kaiser