La 31an de decembro 2012

La 31an de decembro 2012

Forpaso de Nakazaŭa Keiĵi

S-ro NakazaÅ­a Kenĵi, aÅ­toro de fama komikso/mangao “Nudpieda Gen†, forpasis la 19an de decembro 2012 en la aÄ o de 73 jaroj.
Kiam li, 6-jara, estis kun najbarino apud la muro de sia lernejo en la urbo HiroŠima, atombombo falis 1,2 kilometrojn fore. Tiu virino momente mortis, sed li postvivis la bombon, ĉar la muro Širmis lin kontraŭ radioj de radioaktiveco kaj varmo. Liaj patro, du gefratoj mortis subpremate de la falinta domo.
En 1961 li venis al Tokio por fariÄ i komiksisto. Komence li verkis komiksojn, kiuj ne havis rilaton kun atombomba katastrofo, sed kiam li vidis, ke post la kremaciado de lia patrino, kiu mortis en 1966, ne restis Å ia cindro, li ekverkis kun kolerego al atombombo komikson “Sub la nigra pluvo†en 1968, kaj poste en 1973 li komencis publikigadi “Nudpieda Genâ€ Ä is 1987. Tiu ĉi lasta estis tiel Å atata, ke entute pli ol dek milionoj da ekzempleroj vendiÄ is kaj ankaÅ­ Ä i estis tradukita en dekkelkajn lingvojn, inkluzive de Esperanto.
Ne nur al atombomboj, sed ankaÅ­ al nukleaj centraloj li havis fortan koleron. En aprilo 2011 okaze de la 25-jariÄ o de Ĉernobil, li diris : “Ni ne dependu de atomenergio, kiun ni homoj ne povas regi. Profitante tiun katastrofon, ni direktu nin al natura energio†. Li ankaÅ­ deziris, ke tia diskriminacio, kia okazis al hiroÅ ima-anoj pro radioaktiveco, ne okazu al fukuÅ ima-anoj.
Li suferis pro kancero, sed Ä is sia fino li bataladis same kiel la temo de “Nudpieda Gen†: “FariÄ u tritiko, kiu, ju pli ofte premate per piedoj, des pli forte kreskas†.

Mi estas surprizita pro la maldekstra foto fotita en decembro 2005, kiu aperis en la ĵurnalo Mainiĉi la 25an de decembro. Li tenas bildon de Gen kun la vortoj : “La plej valora trezoro por la homaro estas paco†. La saman bildon mi havas, ne Ä ian kopion, sed orginalan ! AntaÅ­ preskaÅ­ 40 jaroj, mi, instruisto, planis havi ekspozicion en la lerneja kultura festivalo temantan pri HiroÅ ima, kaj sendis al li leteron pri tio, kaj je miaj Ä ojo kaj surprizo venis al mi tiu bildo. Li desegnadis tiun saman bildon dum pli ol 40 jaroj por la mondpaco.
Li mortis en la aÄ o de 73-jaroj. Mi estas 71-jara, do ni apartenas al la sama generacio. Mi ne havas memoron pri la milito, sed mi havas fortan deziron por paco same kiel li. Heredante lian viglon, mi plu laboru por paco.

Mi gravuru la katastrofon en mian koron

s-ro Sonobe Tomohiro, 16-jara lernanto loÄ anta en la gubernio Ĉiba

La 11an de marto 2011 atakis Japanion senprecedence granda tertremo. Post la katastrofo ĉiuj preparis sin kontraŭ eventualaj tertremoj, sed nun tia sinteno preskaŭ malaperis.
En tiu ĉi somero mi vizitis damaÄ itajn urbojn, kie neniu troviÄ is krom detruitaj konstruaĵoj kaj rubaĵoj. En mia koro tiuj pejzaÄ oj estas firme gravuritaj. Mi forte decidis, ke mi ne forgesu la katastrofon. Post tiam, mi kutimas pensi pri la katastrofo ĉiun tagon. Ni devas transsendi tiun sperton al la postaj generacioj. Ni devas vivi pli bone, pensante pri la forpasintoj, kiuj ne povis plenumi sian revon.
(la ĵurnalo Asahi, la 29an de decembro 2012)

Feliĉan Novjaron al ĉiuj !