Jeanne Rubner havas kvar infanojn – kaj infanpatron aldone. Tiu penas. Sed tio ne tute sufiĉas, ĉu tamen ?
Dio mia, pensas mi, ĉu li jam denove ?etis la malhele bluajn ?trumpetojn sur la blankan lavita ?on ? Li regulis la lavma ?inon je 70 gradoj da Celsiuso, la anta ?lavota ?on same. Elvenis helblue koloritaj puntaj kalzonetoj. Li simple ne lernas tion. Li estas la patro de miaj infanoj, mia edzo. Unu el centmiloj de aliaj viroj, kiuj honeste penas fari ĉion ?uste la ? la volo de la edzinoj. Kaj tamen ili malsukcesas ree kaj ree grandioze, kaj se eĉ nur pri la lava ?oj.
La viro estas – por ni emociemaj kaj multtavolaj inoj – lastfine nur simpla vivesta ?o. De hormonoj pelataj li vivas senpripenseme siajn tagojn. Li matene ?mace sorbas sian kafon, iras en la oficejon, metas vespere la piedojn sur la divanon kaj rigardas tv-sporton. Li esta forta kaj portas la mineralakvajn kestojn en la trian eta ?on. Li riparas la akvokranon kaj ?an ?as la pne ?matikojn, sed viro komprenas nenion pri grandaj sentoj. Sed ni estu foje honestaj, iel ni amas la virojn anka ? tiel, la virvirojn. Se la „viroheroo“, kiel tiu de la re ?isorino Doris Dörries sin ridindigas kiel pugbobatala kla ?no , ĉar iu kura ?is forpreni la edzinon de li. Tio je unua flanko.
Sed ho ve, se tia viro fari ?as patro ! Jen li subite eksterigu sian molan, sian emocieman flankon. Jen li kunvenu en la kurson por la anta ?preparo pri naskoj kaj a ?skultu en sian ventron. Jen li tratranĉu en la sekcio por naskantinoj la umbilikan ?nuron kaj ĉe tio ploru eĉ pro ?ojo. Kaj memkompreneble li klarigu nun al sia ĉefo, ke li restados minimume duonon de jaro hejme por ?an ?i la vindotukojn. Kvankam ni, la patrinoj, tion kapablas ja en vero multe pli bone.
Viroj, tio estas ja klara, subigis inojn dum jarmiloj. Kiu havu tiukaze kompaton al tiuj uloj ? Kaj tamen ni postulas tre multe de ili, foje tro multe. En la industria socio la disdivido de la laboro fine devigis ilin por la monespezo forlasi la familion kaj elmar ?i en la malamikan vivon. Ili estis de tiam nur plu la laborfinaj kaj semajnfinaj patroj, kiuj venas lace hejmen. La naskado kaj edukado de infanoj estis de tiam la afero de la patrinoj, kaj la patrinecan ideologion multaj el ili trovis ne tiom misvojiga. Anka ? virinoj ne.
Eĉ nun patrinoj ludas nur tro volonte la genran karton. Na ? monatojn ni portis la infanojn en la ventro, jen ni ja certe scias, kio estas plej bone por ili. Kun nia ina intuicio ni a ?das jam je la unua plor ?emeta sono, kio mankas al Lea kaj al Lukaso. Kun kiel eble longe da ?raj mamnutradaj ceremonioj ni ?irmas nian personan patrinofeliĉon, la patroj ĉe tio restu flanke. Ni decidas pri la beboman ?o Alete a ? Hipp, pri la tempomomento de la enliti ?o, pri rizovafloj anstata ? breco sur la ludoplaco, pri ĉapelo a ? sunĉapelo, pri la ?usta vindomarko. Superpanjo scias ĉion, povas ĉion, komprenas ĉion. Kaj ?i estas senkondiĉa patrino. La infanon sendi kun ses monatoj en la etinfanvartejon ? Dio gardu nin, tio povus ka ?zi animajn dama ?ojn. Ŝi restadas hejme kaj fordonas la bone pagatan tuttagan laboron favore al reduktita labortempo.
Tio povus esti emancipita klarigo de la patrineco. Sed ideologie kolorita ?i tamen restas plu. Patrinoj – la novaj herooj de la socio. La plendoj al la edzoj pri tio, ke ili oferis por la edzo kaj la idaro sian karieron, sekvas nur pli poste, sed despli draste.
La viroj intertempe ne scias, kie envicigi sin. La virvir-kategorio eluzi ?is, sed anka ? la softulo ne pli longe estas bezonata. Ŝi postulas, ke li venu hejmen pli frue, la kolegoj rigardas lin tial malkura ?ulo. La ĉefo postulas plushorojn vespere, ?i plendas al li, ke li ne zorgas sin pri la infanoj. Viroj dubas, ĉu ili estu viraj a ? patrinaj. Ili ankora ? serĉas sian novan rolon, dume la inoj preska ? duonon de jarcenro havis tempon pripensi kaj nove ?ustigi tiun rolon.
Heziteme viroj pa ?as en novan mondon, kiu postulas novajn a ?tentikajn patrojn. Atentindas, ke 40 mil en la kuro de la jaro 2007 petskribis pri gepatromono. Tro malmultaj el ili, kelkaj nun diros, nur dekono el ĉiuj tiaj petskriboj venis de viroj. Pravas, ke multaj viroj tro malmulte zorgas sin pri la infanoj. Sed inoj ofte ne subtenas ilin. Varmkoraj patroj ili estu, kiuj traktu siajn infanojn tiel, kiel la patrinoj farus tion. Tiel, kiel ili mem traktas siajn infanojn. Fortaj protektantoj ili estu, kaj ne virviroj. Multe da mono ili enspezu, sed ili havu tamen sufiĉe da tempo por la familio. Kaj por ankora ? kroni la tuton, ili estu krome perfektaj dommastrumantoj, kiuj scias la diferencon inter la lavrimedo Pril kaj Mastro Proper.
Se patrinoj ĉeokaze demetus sian glorkronon, patroj povus estis pli malstreĉitaj patroj. Se ili konsentus al tio, ke la patrineco ilin ne faras homoj pli bonaj. Se ili foje delasus de siaj infanoj kaj, se ili konfidus ilin sen bonaj konsiloj kaj preskriboj al la patroj. Kaj, tute pretere kaj sen plendoj, akceptus la sciigon pri la blue koloritaj subvestoj.
Jeanne Rubner, EMMA 2/2008, tradukis Dorothea & Hans-Georg Kaiser
(Jeanne Rubner estas eksterlanda politika redaktoro ĉe la gazeto Sudgermana Gazeto kaj patrino de kvar infanoj. Åœi publiks : „Kion viroj havas en la kapo“ kaj „Edukado anstata ? fi-instruisteco“)
Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT)
67 av. Gambetta
FR - 75020 Paris
Retadreso : kontakto_ĉe_satesperanto.org
Pri financa ?oj : financoj_ĉe_satesperanto.org
Retejo : http://satesperanto.org/
Tel : (+33) 09 53 50 99 58
Po ?tkonto n-ro 1234-22 K, La Banque Postale, Paris
IBAN : FR41 2004 1000 0101 2342 2K02 064
BIC : PSSTFRPPPAR
Konto de SAT ĉe UEA : satx-s
Konto de SAT ĉe PayPal : financoj_ĉe_satesperanto.org
Por renkonti ?i kun SAT-anoj en Parizo, informi ?u ĉe la sidejo de SAT-Amikaro
Se vi havas demandojn pri SAT, skribu al la SAT-oficejo en Parizo
a ? al via peranto
Pri teknikaj problemoj sur la pa ?o, skribu al pa ?o-aran ?ulo.