Hikmet : La plej multaj

La plej multaj interpuŝigas en la suba ferdeko,
veturas kun bileto de la tria klaso,
iras piede.
Jen la plej multaj.

La plej multaj perlaboras sian panon jam ekde ok jaroj,
geedziĝas en la aĝo de dudek jaroj,
mortas kvardekjaraj.
Jen la plej multaj.

Ĉiuj, escepte de la plej multaj, havas sufiĉe da manĝo,
sufiĉe da rizo,
sufiĉe da sukero,
sufiĉe da tolo
Kaj buteron havas multaj, nur ne la plej multaj.

Por la plej multaj ne estas ombro,
sur la strato ne lumo,
neniu vitro por la fenestroj.
Ili vivas nur de la espero.
Jen la plej multaj.

tradukis Hans-Georg Kaiser

laŭ la germana traduko
de Bernd Jentzsch, Poezia Albumo 106,
Eldonejo Nova Vivo