La karaj braceletoj
(anekdoto el Fundamenta Krestomatio)
Estis en la plej gloraj tagoj de la unua franca imperio. Parizo estis tre gaja. Festoj kaj baloj sekvis unu post la alia, kaj ?ajnis, ke la stelo de la imperiestro brilas la plej hele, anta ? ol ?i por ĉiam estingi ?os. Ĉio, kion Parizo havis en si da brilo kaj beleco, devis hodia ? sin kolekti en la opero, ĉar oni sciis, ke la imperiestro intencas honori ?in hodia ? per sia alesto, kaj pro tio la opera teatro estis plenigita de la plej brilanta Pariza societo.
La uverturo pasis ; la imperiestro, akompanata de la imperiestrino brilanta de beleco kaj diamantoj, ?us eniris en sian lo ?ion ; lia sekvantaro en uniformoj de ĉiuj koloroj de ĉielarko staris en la posto de la lo ?io. Post minuto la kurteno devis esti levita kaj la opero komenci ?i. Sed en tiu sama momento, kiam ĉiu retenis la spiron en atendado, oni eka ?dis la bruon de vesto ; la dua lo ?io, dekstre de la lo ?io imperiestra, malfermi ?is, kaj eniris la belega edzino de la ambasadoro N. Ne miro, ke neniu plu observadis la levadon de la kurteno ; ne miro, ke ĉiu okulo kiel ensorĉita direkti ?is sur la virinon, kiu ?us okupis sian se ?on kaj trankvile, kun aristokrata mal ?ateco, rigardis ĉirka ?en, ĉar sur ?iaj brakoj, radiante kiel fulmo, brilis braceletoj, pri kiuj Parizo jam tiom multe a ?dis kaj kiujn la imperiestro vane provis aĉeti. Murmuro de admiro kuris tra la teatro, kaj nur poste oni sin turnis al la agado sur la sceno. Kiam la kurteno post la unua akto falis, unu servanto en imperiestra livreo eniris en la lo ?ion de la ambasadoro N.
"Ŝia Imperiestra Mo ?to rimarkis la braceletojn kaj estis frapita de admiro ; ?i demandas, ĉu sinjorino la dukino volos havi la bonecon permesi al la imperiestrino rigardi unu el ili de proksime ?"
En momento la bela brako estis nudigita de la multekosta ?o, kaj kun ekkrio de ravi ?o la imperiestra servanto salutis kaj eliris el la lo ?io, portante kun si la braceleton, kiu kostis pli ol milionon da frankoj.
La kurteno falis post la tria akto, levi ?is denove al la kvara, kaj ĉiam ankora ? la edzino de la ambasadoro kun boneduka ?entileco atendis la redonon de siaj multekostaj juveloj. La kortego imperiestra sin levis kaj foriris, kaj ĉiam ankora ? la braceleto ne estis redonita.
La duko fine fari ?is malpacienca, veturis en la imperiestran palacon kaj petis pri la redono de la diamantoj. La afero klari ?is, kaj la duko konvinki ?is, ke la imperiestrino neniam sendis peti la braceleton kaj ke la homo en la imperiestra livreo estis unu el la plej kura ?aj ?telistoj de la ĉefurbo. Li ordonis al sia veturigisto veturi al la estro de la polico, kaj, anta ? ol la nokto pasis, centoj da plej lertaj policaj oficistoj traserĉis la tutan Parizon pro la ?telitaj juveloj. La duko, plena de timo, dume restis en la polica oficejo, dum la dukino en la domo maltrankvile atendis la reporton de ?ia braceleto.
?us batis la sesa horo, kiam ĉe la pordo de la palaco de la duko forte eksonis la sonorilo kaj unu polica oficisto deziris paroli kun la dukino. Profunde salutante, tiu ĉi rakontis, ke oni kaptis la ?teliston kaj trovis ĉe li la braceleton. Sed la fripono persistas, ke li ne estas ?telisto, kaj la braceleto jam de multaj jaroj sin trovas en posedo de lia familio. Tial la duko petas sinjorinon la dukinon, ke ?i transsendu al li la duan braceleton, por ke oni povu kompari la amba ?.
Ne dirante vorton, la dukino malfermis sian juvelujon kaj donis al la policisto la duan braceleton. Tiu ĉi kun profunda saluto forlasis la ĉambron, kaj la sinjorino iris dormi kaj son ?i pri siaj braceletoj.
Kiam la horlo ?o batis la na ?an horon, la ambasadoro, laca de maldormo kaj en malbona humoro, venis en la ĉambron de sia edzino kaj ?etis sin malespere sur se ?on. La sinjorino malfermis la okulojn kaj kun gaja rideto demandis pri siaj braceletoj.
"Malbenita bando ! ekkriis la duko, ni nenion povas scii ?i pri ?i."
"Kio ! ekkriis la sinjorino, ĉu vi ?in ne ricevis returne ? La oficisto, kiu prenis la duan braceleton, diris, ke la ?telisto estas kaptita kaj la braceleto trovita ĉe li."
La duko eksaltis kun krio de teruro kaj petis sian edzinon kun ra ?ka voĉo, ke ?i donu al li klarigon.
Åœi ?in faris, kaj ?emegante la duko falis sur la se ?on.
"Mi ĉion komprenas ! li ekkriis. La friponoj ?telis de vi anka ? la duan braceleton, ĉar ni neniun sendis tien ĉi. La homo, al kiu vi ?in donis, ne estis oficisto, sed ankora ? pli aroganta ?telisto, ol la unua."
Kaj tiel ?i efektive estis. La braceletoj neniam estis retrovitaj, kaj nur per ?emo ofte la ambasadoro rememoradis la paradan operon, kiu faris lin je kelkaj milionoj malpli riĉa, ol li estis, kiam li sian belegan edzinon levis en la kale ?on kaj ordonis al la veturigisto veturi al la opero.
PS : El Fundamenta Krestomatio
Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT)
67 av. Gambetta
FR - 75020 Paris
Retadreso : kontakto_ĉe_satesperanto.org
Pri financa ?oj : financoj_ĉe_satesperanto.org
Retejo : http://satesperanto.org/
Tel : (+33) 09 53 50 99 58
Po ?tkonto n-ro 1234-22 K, La Banque Postale, Paris
IBAN : FR41 2004 1000 0101 2342 2K02 064
BIC : PSSTFRPPPAR
Konto de SAT ĉe UEA : satx-s
Konto de SAT ĉe PayPal : financoj_ĉe_satesperanto.org
Por renkonti ?i kun SAT-anoj en Parizo, informi ?u ĉe la sidejo de SAT-Amikaro
Se vi havas demandojn pri SAT, skribu al la SAT-oficejo en Parizo
a ? al via peranto
Pri teknikaj problemoj sur la pa ?o, skribu al pa ?o-aran ?ulo.