Kaloĉaj : Infanoj ĉe montrofenestro

Al vitro gape ili premapogas
La nazojn. A ?to, urso, lulĉevalo,
Armeo plumba, pup’ kun silkvualo :
Ludilmirakloj tie ilin logas.

Kaj plezurante pri l’ senpaga festo,
Faligas ?i la pupon, dum ?i revas.
Kaj ?i surpa ?as. Pupoha ?to krevas.
Tra l’ vund’ el ?ovas sin la stup-intesto.

Nun ?i rimarkas. Staras en konfuzo.
Ekploras. Levas ?i la pupon mole.
Al brusto premas, lulas ?in konsole,
Vi ?ante siajn larmojn per la bluzo.

La knab’ pli a ?a, kun mallerta peno
Konsolas ?in, sed ne efikas multe.
Pli kaj pli larmas, ploras ?i singulte,
Jam ili falis el infan-edeno.

Kaj nun, transvitren, al infan-ĉielo,
Rigardas li kun brakoj krucmetitaj,
Senpove, mute, kun okuloj spitaj,
Kiel simbolo eta de l’ Ribelo.