Lift : Kristalfloroj

LIFT
Kristalfloroj

Foriris ŝi jam eldome dum fru’,
ne trilis eĉ bird’ dum momento.
Ĉar iris ŝi for senvorte, sen bru’,
leviĝis subite silento.

Ŝi prenis la varmon tute kun si
el noktaj fajroj senmankaj,
kaj antaŭ la dom’ frostmortis de nun
la finnaj betuloj, la blankaj.

Kuris ŝi eĉ trans sep montetojn.
Kuris ŝi, kuris ĝis la mar’.

Ŝi prenis la sonĝojn, ĉiun, kun si,
el rev’ ĉiutaga, el juna.
Fenestre survitre ekfloris la blank’
laŭ ros’ de memoro fridsuna.

Foriris ŝi jam eldome dum fru’,
ne trilis eĉ bird’ dum momento.
Aĥ, vi birdoj, ja kion vi pensis do vi ;
kaj kial nur via silento ?

Kuris ŝi eĉ trans sep montetojn,
kuris ŝi, kuris ĝis la mar’.
Kuris ŝi eĉ trans sep montetojn,
kuris ŝi, kuris ĝis la mar’.
 
tradukis Hans-Georg Kaiser



Lift
Scherbenglas

Sie ging aus dem Haus, da waren noch still
die Vögel rings in den Zweigen.
Sie ging aus dem Haus, und als sie ging,
erhob sich ein plötzliches Schweigen.

Sie nahm mit sich fort an Wärme, was war,
die nächtlichen Feuer, die heißen.
Und vor dem Haus erfroren schnell,
die finnischen Birken, die weißen.

Und sie lief, hinter sieben Berge,
und sie lief, lief bis ans Meer.

Sie nahm mit sich fort an Traum, was da war,
die täglichen Träume, die jungen.
Und auf allen Scheiben erblühten weiß
wie Reif die Erinnerungen.
Sie ging aus dem Haus, da waren so still
die Vögel rings in den Zweigen.
Ach, ihr Vögel, was habt ihr euch bloß gedacht,
wie konntet ihr dazu nur schweigen ?

Und sie lief, hinter sieben Berge,
und sie lief, lief bis an’s Meer.
Und sie lief, hinter sieben Berge,
und sie lief, lief bis an’s Meer.