Herman Heijermans : Virinoj rakontas... (Fragmento el la teatraĵo "Bona espero")

(La virinoj sidas kune en malriĉaspekta ĉambro de fiŠista dometo kaj rakontas . . .)

Trus : Nu - en Flardingen oni havas turon kaj sur la turo oni havas rigardanton - la turorigardanton.

Maritje (trikante) : Tiun oni ankaÅ­ havas en Massluis.

Trus : Kaj tiu rigardanto suprentiras ruÄ an pilkon, kiam li vidas dumastan Å ipon aÅ­ traÅ­leron aÅ­ alian boaton en la malproksimo – kaj kiam li scias, kiu Ä i estas - estas vere miraklo kiel pro la masto, pro la koloro, pro la veloj, pro la partoj de la ferdeko, pro io ajn, rekonas Å ipon - tiam li malsuprenigas la pilkon ; kuras al la Å ipposedanto kaj al la familio kaj sciigas - mi diru ekzemple - "Albert Koster" aÅ­ "Gudkop" venas. - Nu, sciigi la familion estas preskaÅ­ nenecese. Ĉar tuj, kiam la pilko estas suprentirita sur la turo, kuras la infano tra la strafoj kriante - kiam mi estis juna, m ankaÅ­ faris Ä in - "Pilko supre ! Pilko supre !" - Kaj tiam iras la virinoj al la turo kaj atendas malsupre Ä is la rigardanto venas kaj tiam ili donas al li cendojn, se estas ilia Å ipo . ..

Klementine : Kaj ? . . .

Trus (fiksrigardante en la kamenfajron) : Kaj ... kaj ... "Magnet" kun mia unua edzo - ĉu mi jam diris, ke mi unu jaron estis edziÄ inta ? — "Magnet" forestis ses semajnojn, sep semajnojn - Ä i havis nutroprovizon nur por ses semajnoj. Kaj ĉiufoje kriis la infanoj : "Pilko supre, Trus, pilko supre, Trus ! ". Kaj tiam vi, kuris kiel frenezulino al la turo - sed neniu postrigardis vin oni ja sciis kial vi kuris - kaj kiam la rigardanto venis malsupren - tiam vi ­estis volinta eltiri la vortojn el lia buÅ o - sed tiam vi demandis time ĉu vi havas ”ting" ? - "ting" - tio estas sciigo, en Flardingen’a dialekto - . "Ting pri Magnet ?", - tiu diris tiam - ne, estas “Frau Maria" aÅ­ "Wakzemhejd" aÅ­ "Konkardia" - kaj tiam vi pez-paÅ e ` retroiris maltrankvile - vi kuris plorante, pensante pri via, edzo - via edzo. Ĉiun tagon iris sulko tra via cerbo, kiam vi aÅ­dis la infanojn - kaj ĉiun tagon vi estis ĉe la turo - preÄ ante, ke dio - sed "Magnet" ne venis - ne venis - fine vi ne plu kuraÄ is iri al la truo, kiam la pilko estis suprentirita - vi ne plu kuraÄ is resti atendanta ĉe la dompordo, ĉu eble la rigardanto mem venus kun la sciigo . . . Tio daÅ­ris du monatojn - du monatojn - kaj tiam - nu tiam mi, jes, ekkredis Ä in - (sentone) la fiÅ o estas kare pagata-.

Klementine (post kelka silento)  : Kaj al Ari ? Kio precize okazis al tiu ?

Trus : Ari.-

Jo : Nu - tio estas ankoraÅ­ tiel antaÅ­ nelonge pasinta . . .

Trus (trankvile) : AÄ¥, infano, vi volus tion ĉiuhore dum la tago rakonti al ĉiu - kiam vi estas postrestinta kun ses infanoj - bonega viro - neniam mi aÅ­dis de li koleran vorton – neniam. Dum du horoj li estis for - bato de stango kaj eĉ vorton li ne plu diris. Se Ä i estus okazinta ses semajnojn poste - oni estus kunportinta lin - ni estus entombigintaj lin ĉi tie — sed naÄ is sarkoj jam ĉirkaÅ­ la Å ipo - tiuj flaras, ke mortinto estas sur la Å ipo.-.

Knirtje : Jes, tio estas vera, alie ni vidas ilin neniam.

Trus (rezigneme, al Klementine) : Vi verÅ ajne ne edziniÄ os kun fiÅ isto, fraÅ­lino, sed estas malÄ ojige malÄ ojige dio, tiel malÄ ojige, ke oni tiun, kiun vi amas, ligas sur tabulon, - kun peco da veltuko ĉirkaÅ­ Ä i - kaj Å tono, ĉe Ä i - tri foje ĉirkaÅ­ la granda masto kaj tiam : unu - du – tri - je la nomo de dio. - La fiÅ o estas kare pagata – (singultas).

Jo (ekstarante ĉirkaÅ­brakas Å in) : Nu - Trus ! -

Sart : EnverÅ u al Å i ankoraÅ­ taseton - (al Maritje). Ĉu vi nun ankaÅ­ ree ploras ? Tiu sidas ĉiam pensanta pri Mes - -

Maritje : Ne, mi nun ne pensas pri Mes - nun mi pensas pri mia frateto - kiu tiam ankaÅ­ dronis.

Jo (nerveme)  : Åœajnas, ke oni tie ĉi amuzas pri - - .

Maritje (ree trikante) : Lia dua vojaÄ o - falo de la lokmasto ... Subite li kuÅ is eksterÅ ipe - - . ....

Knirtje (kvazaÅ­ al si mem) : Jes, jes - se la akvo povus paroli. ....

El la nedelrlanda lingvo tradukis SAT-ano 670. (G. P. de Bruin)

el Sennacieca Revuo, 1926