En la sama rubriko

MiÄ¥alski : La espero

rimpoemo

Verko de Zamenhof : Komentoj

Min pardonu, kara Zamenhofo,
Pri koment’ al « Â Venis nova sento  ».
Estis vi naiva filozofo
Kaj nevola kapital-agento.

Akcentante pri malam’ nacia,
Pri Å ovino de popolamasoj,
Vi forgesis pri malam’ alia,
Pri malam’ pli forta – de la klasoj.

Kaj en sangaj jaroj de l’milito,
En rabi’, detruo kaj pereo,
Mortis verda esperant-spirito,
EstingiÄ is torĉo de l’ideo...

Kaj eksonis nova la signalo :
« Â UnuiÄ u de la mond’ proletoj !  »,
Kaj akriÄ as ĉie la batalo,
Sur la stratoj kaj en kabinetoj.

Sed malnov’ ne cedas propravole,
Bonsidatan sian pozicion,
Kaj batalas arme kaj parole
Por kontraÅ­i la revolucion.

Kaj eĉ via, Zamenhof-ideo
RenaskiÄ as en varia novo.
De Lanti Adamo lerta kreo -
Estas de l’sennaciismo movo.

Sed ne trompos nin barbul-profeto
Kaj Revo-Lora-fi-renegato,
De burÄ aro lake-marioneto,
De etburÄ oj prompta akrobato.

Esperanto estas ne la celo
Sed nur helpa batalil-faktoro
En tutmonda proletar-ribelo
Por finfine venko de l’ Laboro.

Kaj ni nova jungeneracio,
Sen trompanta lingv-idealismo
Brake marÅ u tra revolucio
Al fincelo nia – Komunismo.

julio 1932

PS : Tiun poemon eble senkulpigas nur lia juna aÄ o kaj la precipaj cirkonstancoj, en kiuj li vivis en Sovetunio sub Stalin... Ä i estas tamen aĉa makulo sur tiu poeto-homo, kiu verkis pli bonan. (HGK)