Dama ?o de la urbo I ?inomaki
La ? iu statistiko mortoj en la urbo I ?inomaki estas 3025 kaj malaperoj estas 2770. Tamen la ?ustan nombron de malaperoj oni ankora ? ne scias. La cunamo atakis la plej homplenan kvartalon en la urbo, kaj 18500 domoj estis tute detruitaj kaj 12706 estis duone a ? parte rompitaj. La nombro de rifu ?ejoj estas 85 kaj rifu ?intoj estas 5417 (?is la 23a de junio). Tiu urbo estas plej dama ?ita en tiu katastrofo. Anta ? la cumano la nombro de la lo ?antoj estis 163000, sed la urba respondeculo diras, ke eble la nuna lo ?antoj estas 140000.
Senespera 80-jarulo
La 22an de junio, unue ni vizitis familion, kiu lo ?as en la provizora domo en la urbo Sendai. En tiu domo lo ?as 80-jara viro kaj lia edzino, iliaj filo kaj filino. Tiu edzino estas plia ?a fratino de s-ino Saitoo.
Provizoraj domoj staris en la eksa parkejo de la civitana halo de la urbo. Unuan fojon mi vizitis tiujn dometojn, ĉar kiam okazis la tertremego de Han ?in en 1995, mi ne havis ?ancon viziti la urbon. La familio vivis en la domo kun kuirĉambro, tri ĉambroj kaj banejo. La domo estas ekipita per fridujo, televidilo, lavma ?ino, gasa fonelo, krimatizilo. Ĉi tie oni povas vivi kun siaj familianoj, ne ĉirka ?ate de fremdaj homoj. Tiu domo estas tro malgranda por 4 homoj, sed ege pli bona ol vivi amase en la rifu ?ejo. Oni povas lo ?i tie senpage dum 2 jaroj, sed oni devas mem vivteni. En la rifu ?ejo la urbo donas man ?a ?ojn trifoje, sed ĉi tie oni devas aĉeti ĉion.
La edzo estas 80-jara. Li naski ?is, kreskis kaj laboris en la vila ?o detruita de la cunamo kiel terkulturisto. Liaj kampoj estis inunditaj de la cumano kaj nun kovritaj per koto kaj ruba ?oj. Kaj ili estas salitaj, do ne ta ?gaj por rizplantoj. “Persone mi ne povas purigi la kampojn. Anta ?e mi vizitis tiujn, sed lastatempe mi ne iras†, li diris. Li estis terkulturisto, tial lia asekurmono estas malgranda por vivteni sin. Ŝajnas, ke lia filo subtenas la familion.
En lia ĉambro estis montrita foto de virino. Ŝi estas lia 51-jara filino, kiu mortis en la cumano. Kontra ? ?ia morto, li ricevis 5 milionojn da enoj (50000 e ?roj) de la registaro kiel la kondolencan monon. Li nun estas senenspeza, do balda ? devos dependi de tiu mono, sed ?i balda ? elĉerpi ?os. Demando estas, ĉu liaj kampoj fari ?os kultiveblaj dum la venontaj du jaroj, kaj krome ĉu li povos aĉeti ma ?inojn kaj aliajn necesa ?ojn por la kultivado ? Li perdis ĉion : domon por lo ?i kaj ma ?inojn por kultivi. Li jam estas 80-jara, do ?ajnas, ke li ne havos ?ancon denove labori en siaj kampoj. Mi sentis min tre mal ?oja, vidante tiun diligentan terkulturiston havante nenion por fari krom sidi en la malgranda ĉambro. Lo ?antoj en tiuj provizoraj domoj konsistas ĉefe el maljunaj terkulturistoj, tial ĉiuj havas saman problemon en sia vivo. Iom konsolige estas, ke anta ? ĉiuj domoj estas florpotoj, el kiuj kreskas floroj.
Forlasita kato
Ni veturis la ? la marbordo. Ĉie estas similaj pejza ?oj. Staras difektitaj domoj sur la dezertitaj terenoj. En tiuj domoj restas mebroj kaj lita ?oj, sed sur la tero neniu restas krom dombazoj sen vivsigno. Ni alproksimi ?is al iu domo, kiu certe estis granda kaj luksa. Anta ? la pordo estis malplenaj ladskatoloj. A ?, tiuj estas por katoj ! Mi rigardis en la domon, kaj tie sidis nigra kaj blanka kato. Ĝi ne estis maldika, do la posedanto, kiu vivas en la rifu ?ejo, regule vizitas la domon kaj nutras ?in. Sen tia zorgo, la kato ne povus vivi, ĉar sur la detruata tero ne trovi ?as man ?ebla ?oj. En la rifu ?ejo oni ne rajtas zorgi katon kaj hundon, kaj krome katoj amikas al la domo, dum hundoj amikas al homoj.
Amba ?flanke de la vojo etendi ?as kampoj detruitaj kun ruba ?oj kaj blankaj per salo. Fore senĉese movi ?as ?utkamionoj kaj buldozoj. Kaj pli fore vidi ?is montetoj da ruba ?oj.
Ni vizitis la domon de parencoj de s-ino Saitoo. Jam la koto estis forigita el la domo kaj ?ajne lo ?ebla post iom da riparado, sed la familo jam decidis malkonstrui la domon. Ili povas fari tion senpage subvenciite de la registaro a ? la gubernio. S-ino Saitoo montirs al ni la banejon. “Ĉi tie la edzo estis trovita inter la ruba ?oj. Anta ?e en kaj ĉirka ? la domo estis plene de trunkoj de pinarboj, kiuj kreskis la ? la marbordo, do la familianoj ne rimarkis lin†. Kiam ni promenadis ĉirka ? la domo, tri policanoj alproksimi ?is. Ili serĉis infaninon malaperintan en tiu distrikto. “Ni jam foje trarigardis la ĉirka ?a ?on, sed ni ne povis trovi ?in†. Tiamaniere multegaj homoj malaperis sen spuro.
Ni iris al la marbordo. La granda digo estis parte detruita kaj la betonaj blokoj estis dis ?etitaj. La digo estis konstruita kontra ? la venontaj ondegoj, sed ĉi-foje tiuj ondegoj transpasis la digon kaj ili detruis la digon, kiam ili revenis al la maro. Sur la sablo estis tri fotoj de bela junulino. Ŝi faris tiujn fotojn por alglui al iu dokumento kiel pasporto. Ĉu ?i fartas bone ?
Nia lasta loko estis marborda na ?ejo nomata “Ara-hama†, kie kelkaj knaboj ?oje na ?is. Kiam atakis la cumano, ili fu ?is al la najbara elementa lernejo kaj estis savitaj. La ? la marbordo kreskas pinarboj, kaj malanta ? tiuj etendi ?is lo ?kvartalo, sed tie trovi ?is neniu lokano, krom buldozoj. De kie tiuj knaboj venis ? Kial ili na ?as en tiu kriza situacio ? La maro estas belega kaj krioj de la knaboj e ?is. Malanta ? ili etendi ?as dezerto. Mi sentis min kvaza ? mi son ?us.
Vespere mi pasigis pli ol unu horon en la stacidomo de Sendai. Ĉie estis belaj vendejoj kaj bele vestitaj homoj. Estis man ?bastoneta vendejo. Mi surprizi ?is pro bastonetoj kun la prezo de pli ol 100000 enojn (1000 e ?roj). En la sama urbo iuj vivas lukse same kiel anta ?e, dum la suferantoj mizere kaj senespere vivas en la rifu ?ejo. Milito ĉion detruis anta ? 70 jaroj, sed ĉi-foja katastrofo trafis neriĉajn terkulturistojn kaj fi ?istojn. Oni povas facile konkludi, ke tia estas homa sorto, tamen mi ne komprenas, kial tiuj diligentaj kaj honestaj homoj devas suferi.
(Fino)
Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT)
67 av. Gambetta
FR - 75020 Paris
Retadreso : kontakto_ĉe_satesperanto.org
Pri financa ?oj : financoj_ĉe_satesperanto.org
Retejo : http://satesperanto.org/
Tel : (+33) 09 53 50 99 58
Po ?tkonto n-ro 1234-22 K, La Banque Postale, Paris
IBAN : FR41 2004 1000 0101 2342 2K02 064
BIC : PSSTFRPPPAR
Konto de SAT ĉe UEA : satx-s
Konto de SAT ĉe PayPal : financoj_ĉe_satesperanto.org
Por renkonti ?i kun SAT-anoj en Parizo, informi ?u ĉe la sidejo de SAT-Amikaro
Se vi havas demandojn pri SAT, skribu al la SAT-oficejo en Parizo
a ? al via peranto
Pri teknikaj problemoj sur la pa ?o, skribu al pa ?o-aran ?ulo.