Teatra vespero

“La fabo“,

Kiel iu mizerulo fariĝis riĉulo dank’al nura faboplanto ? Tion vi scios aŭskultante tiun bretonan fabelon.

Karakalo

En la jaroj 1850, du francaj vodvilaj aŭtoroj, Dumanŭaro (Dumanoir) kaj Klervilo (Clairville), havis la strangan ideon kuniĝi por naski parodion de klasika tragedio, nome « Caracalla » (Karakalo) kiu en malpli ol cent aleksandraj versoj, kun preskaŭ la sama kvanto da vortludoj, masakras la tradegian ĝenron bildigante la masakrojn de la bataloj por la povo, en la imperiestra Romio de l’ fino de l’ dua jarcento.

Tiu ikonoklasta verko ne povis lasi senreaga nian ikonoklastan bildstriiston Serĝo Sir’, kiu decidis ĝin traduki kaj bildstriigi...

Nu, se aleksandroj tradukeblas, vortludoj plejofte tute ne, kaj do la rezulto estas fakte reverko kun alia aro da vortludoj.

Por la bildoj, Serĝo elpensis pseŭdan teatran foto-raportaĵon kun la teatra trupo « Kvak », ŝajnigante ke la teatraĵo efektive okazis... Sed tio kondukis la trupon al projekto de ĝia efektivigo !

Jen kial vi povos ĝui (aŭ suferi) ĝin okaze de la SAT-kongreso en Dinano...
Sed ja tio ’stas defio ! La teksto verkita por legado ne estas tre facila, kiel ĝi efikos parole ? Sendube la publiko bezonos preparadon... kio estos farita, sub formo de preter-prelego, ja ankaŭ parodi-forma.

Kvak kaj Duono (Flonjo, Libnjo, Ŝtonĉjo kaj Vito + Brinjo kaj Serĝo)