La Fi ?kaptisto

Li ja ?ajnas plej fervora
An’ de l’ grupo fi ?ovora
Kun tre bela hok-faden’
Kaj rulsistem’
Sed li kaptas sendan ?ere
Kiel pruvas lia korb’,
Kie amasi ?as vere
Eĉ ne unu skvama korp’.

La fi ?ado, nu, la ?dire,
Por li estas ĉefe ride
Nur amuz’, preteksto por
Voja ?i for
De la hejmo, kie premas
Ĉiutage, eĉ kun bat’
Tre severa kaj regema
Kunulino sen kompat’.

Li kun ?ojo kaj subtilo
Elakvigas ne sen stilo
Aron da ruba ?oj. Jen
— ve kia pen’ ! —
Sandalorfo kaj pajaco,
Pafil’ de ?endarm’ kun rust’,
Netutmorta dronintaĉo,
kiu dankas nur per ?pruc’.

Se pro blondulin-amaro
Vi ?eti ?as al la maro
Kun en kap’, la klara cel’
De la ĉiel’,
Lirikulo, vi klopodu,
Ke de via plon ?’ la lok’
Pro la driv’ vin ne forportu
Äœis la pint’ de lia hok’.

Se gugono lin tikletas
A ? plotido ?erce petas :
"Nur por lud’, vi kaptu min
Anta ? l’ patrin’ !",
La bonulo ?in admonas
Pri dan ?era la kondut’
Kaj spriteme li proponas :
"Kostumi ?u per surtut’ !"

Sed se trafas lin undino,
De l’ siren’, kamaradino,
Pro saliv’, pleni ?as bu ?’
Sed jen la fu ?’ :
La vorulo tuj konsumas
Krude ?in sen ia vort’.
"Proteinoj tre abundas
En undin’", jen ?ia sort’.

Lian morton, plej malfrue,
Ploros ĉiuj ja senbrue
De la monto al la mar’,
La na ?ular’
Akompanos lin kun vosto
Kiel por simbola ?is’
Dum en akv’ nur restos osto,
Skvam-malsvarm’, neniu fi ?’.

Do sen eblo ion kapti,
Re al hejm’ kun honto kaj spit
Pompanonc’ pri dika pren’,
Nur ventra prem’
Ĉar la vera fifi ?ulo
Kurbos dorson pro edzin’,
Kiu nomos lin fu ?ulo.
Bela fin’, ni frandu ?in !