Grenejo : Kompatiga kanto en liberaj versoj

II

Sed nun ĉio transformiĝis !
Svenis kronoj kaj reĝlandoj,
venis la demokratioj,
kaj la tempo de l’ Cezaroj,
de l’ elektro, de l’ atomo,
de l’ progreso, de l’ gasĉambroj ;
kaj ili nun scias legi.
Kaj ĉi tio suprenlevas
ilian rigardon al la lumreklamoj
helbrilaj kaj buntaj en urbaj vesperoj.
Kiam iu ekparolas
pri homeco kaj malsato,
pri socio kaj sufero,
pri racio kaj maljusto,
ili nur respondas "Moskvo"
kaj cerbumas pri la tratoj
de la aŭto nun pagota.
Al rakonto pri mizero
ili jesas kompateme
kaj oscedas, sed diskrete
ili estas bonedukaj,
ĉar ili nun scias legi.
Ili ŝatas kanzonetojn,
kaj diskutas pri futbalo,
kvazaŭ temus pri mondfino ;
kaj vespere plene sataj
ili kuŝas kun l’ edzino
revante pri Brigitte Bardot.
Ili gapas televidon
kaj ekdormas dum prelego,
ili havas la refleksojn,
laŭ l’ sloganoj de l’ reklamoj,
ili kredas plu nenion,
krom ke monon oni gajnu,
kaj ili nun scias legi,
Ili restas engluitaj
en la kruda materio,
ne gluitaj kiel muŝoj,
kiuj provas ekflugeti,
sed nun kiel blumuŝegoj
sur ŝmirflava bovinfeko,
kiuj foje ekflugetas,
sed revenas tuj al tio,
ĉar ĝi ŝatas ja nur tion ;
kaj ili nun scias legi.