Klaĉoj (Tragikomedio)

Klaĉoj

Agantaj personoj

Pavel Moĵajev – junulo, medicinisto, membro de E-akademio, posedanto de “ora voĉo†.

Valentin Melnikov – mezaÄ ulo. Dum konatiÄ o kun esperantistoj tuj sciigas al ĉiu, ke li havas altan koeficienton de intelekto kaj estas la plej bona Esperanto-tradukisto. Ne toleras E-aktivulojn, preskaÅ­ ĉiujn ilin priblasfemis kaj rezulte nun restas en fiera soleco.

Julia Patlanj – lingvisto, aktive okupiÄ as pri esploro de vivo kaj kreado de blinda poeto, mondvojaÄ anto, esperantisto Vasilij EroÅ enko.

Ŝakludanto – bona programisto, Šatanto de biero.

Vi-mem-scias-kiu – Jefim Zajdman, matematikisto, gvidanto de jalta E-klubo, organizanto de E-festivaloj kaj renkontiÄ oj.

Pavel – HieraÅ­ mi vizitis Jalton por koncerti en la SAT-kongreso (kiu startis hieraÅ­). La koncerto pasis pli-malpli bone, kvankam la facile antaÅ­videblaj neatenditaĵoj de vi-mem-scias-kiu iom malbonigis miajn humoron kaj impresojn. Nu, mi ja tamen jam alkutimiÄ is al tio... Al la kongreso venis ĉ. 50-60 homoj, inter kiuj ĉirkaÅ­ triono estas eÅ­ropanoj.

(montras foton : la partoprenantoj dum la interkona vespero)
La jaltanoj prezentas sin. Jefim parolis plej multe. Fakte, li ja kapablis facile prezenti ĉiujn partoprenantojn kaj rakonti pri ĉiu multege da amuzaj historioj, onidiroj kaj klaĉoj. Feliĉe, li foj-de-foje haltigis sin.

Valentin – ne kredas !...

Pavel — Tamen neniu kuraÄ is kontraÅ­i Jefimon - li ja havas verdan zonon pri la satanaj artoj :)). Eĉ por mia koncerto restis iom da tempo.

Valentin — Nu, se iom, do bone

Pavel (montras foton kun la busto de Zamenhof) — Paĉjo Zamenhof observis ĉion ĉi, Å ajne, kun iom da malaprobo. La historio pri tiu busto estas plej amuza. Iam Ä i estis mendita fare de Jefim al iu profesia skulptisto. Por kio ? Malfacilas kredi : por dronigi Ä in. Apud TarÄ¥ankuto troviÄ as subakva muzeo, kies eksponaĵoj estas bustoj de diversaj personoj (laÅ­ la vortoj de Jefim - ĉefe de sovetiaj gvidantoj kaj funkciuloj, kiuj "alikaze estus refanditaj"). AntaÅ­ kelkaj jaroj al vi-mem-scias-kiu venis la ideo aranÄ i tie apartan aleon, dediĉitan al Esperanto : rezulte sur la fundo aperis la bustoj de Zamenhofo kaj de EroÅ enko. Tamen, laÅ­ Jefim, "kiam la televido filmis la aleon, Zamenhof restis tie senutila". Finfine oni levis la buston de la majstro de sur la 12-metra profundo ; nun Ä i kontrolas la evoluon de la SAT-kongreso.

Valentin (Ä oje) — Mi tutanime ridegis je historio de la povra (busto) Zamenhof

Pavel — Dum la koncerto li kelkfoje sieÄ is min, admonante fini laÅ­eble pli frue ("ĉar la homoj ankoraÅ­ ne lavis sin post la vojo"). Mia demando, kial do li ne fiksis mian koncerton por iu pli taÅ­ga tago, evidentiÄ is retorika. Nu, jam ne gravas.
Al mi ĉiuokaze estas "anime" malfacile disputi kun li...

Valentin (ekscitite) — Simple por si pli valoras ne disputi.
Disputi кun tiu ulo estas absolute sensence. Por mi sufiĉis TarÄ¥ankut-2008 por ne plu iam veturi al aranÄ oj de Zajdman. Kaj SAT-kongreso-2000 en Moskvo por ne plu veturi al SAT-kongresoj. Strange, ke SAT Ä is nun ekzistas.

Pavel (aÅ­toritate) — SAT vere estas iom stranga por nia tempo organizaĵo, sed estu ankaÅ­ eĉ tiaj. Bona-malbona, sed diverseco.

Julia - Elmarigu oni ankaÅ­ buston de EroÅ enko, ĉar unue li viva tre bone naÄ is kaj ne dronis kaj, due, krom mi pri EroÅ enko interesiÄ as precipe nevidantoj. Tial se la buston elmarigi kaj lokigi ie saÄ e, do estus nemalbona palpebla monumento por tiuj homoj. Kaj eĉ laboro de la skulptisto estus pritaksita ne nur de fiÅ oj…,

Valentin (senkompate) – Amuze ! Dekomence forĵetis stulte monon por dronigi la buston, poste – por elmarigi. Sed pripensi tuj, certe, ne eblis – ja por tio cerboj bezonatas, sed cerboj ĉe vi-mem-scias-kiu lastajn 30 jarojn ne videblas eĉ en postspuraj kvantoj…

Julia – interese, kiel oni sukcesis persvadi la PROFESIAN SKULPTISTON fari laboron, kiun devas pritaksi fiÅ oj kaj meduzoj ? Mi konas kreajn homojn. Por ili ĉiam tre gravas spektanto kaj elspezoj por la kreitaĵo. Do, mirige…

Valentin – Nu, se la homo ne havas Ä enerale cerbojn, do nature, ke unu stultaĵo lin ne kontentigos kaj li faros maksimumon da eblaj stultaĵoj.

Åœakludanto (ekscitite) — Diru al tiuj SATanoj, ke ili estas memkontentaj kretenoj. Kiucele ili ekzistas ? Mi vere petas, ke vi diru tion al ili. Ĉar fakte mi jam alfrontis ilian memkontentecon kaj senutilecon. Mi sendis al ili tre gravan leteron ĉi-julie, sed ili Ä is nun ne respondis Ä in, kvankam ili devus kompreni (se ili ne estus memkontentaj kretenoj), ke la letero vere estas grava.

Pavel — Pardonu, sed post mia koncerto mi vidis neniun el ili. Tamen, pri ilia graveco/utileco vi mem povas juÄ i, leginte la rezolucion de la ĵusa kongreso. Senkomente.

Vi-mem-scias-kiu — Nu, ĉu satridis ? Nun estas mia vico.

Do, kio okazis reale ? AmbaÅ­ bustojn oni enmarigis de sur Å ipeto, en kiu ĉi-cele sidis teamo de skafandristoj. En la Å ipeto estis ankaÅ­ televida teamo, kiu filmis, kaj faris bonegan televidan filmon pri la renkontiÄ o. La esperantistoj spektis surborde. Poste oni elmarigis la bustojn sur la Å ipeton. Kial ? Ĉar tio okazis 8-an de julio, sed alveldi ilin al plato surfunde eblis nur aÅ­guste. Do, la bustoj konserviÄ is Ä is aÅ­gusto en skafandrista centro. Kaj partoprenantoj de la renkontiÄ o pri tio povis legi en raporto pri la okazinta aranÄ o.

Sed kiel la busto de Zamenhof aperis en Jalto dum la Kongreso ? Ĉu vere oni refandis Ä in kaj alveturigis portempe ? Kial do ne ? Ja “cerboj ĉe vi-mem-scias-kiu lastajn 30 jarojn ne videblas†.

Dio mia, ja eĉ ĉevalo konjektus, ke en la kongresa halo estis malpeza (6- kilograma) gipsa kopio de la busto, kiu enmare simple dissolviÄ us. La betona 20-kilograma busto jam 4 jarojn troviÄ as en la Esperanto-aleo de la subakva muzeo. AnkaÅ­ la busto de EroÅ enko.

Kaj pri tio ja mi rakontis en la solena malfermo. Estas strange, ke Pavel, kiu ĉeestis, ne aŭdis tion. Ĉio skribita de li estas elpensaĵo, kiu elvokis tiun ĉi farson.

Kaj nun komentoj por la publiko.

– 1) †facile antaÅ­videblaj neatenditaĵoj†, kiel mi komprenas, estas tio, ke 11-a de aÅ­gusto estis Tago de la urbo. Lige kun tio estrino de la kongresa komunloÄ ejo estis devigita la 10-an enloÄ igi 30 milicistojn kaj iujn el ministerio de edukado, venintaj al la festo. Rezulte, malgraÅ­ ke Å i garantiis al ni menditajn 2-lokajn ĉambrojn por la geedzaj paroj, liberaj ĉambroj estis malmultaj kaj ni estis devigitaj disloÄ igi alveturintojn al liberaj lokoj. Sekvatage la festo finiÄ is, lokoj liberiÄ is kaj komenciÄ is la rea enloÄ igo, kiu daÅ­ris ankoraÅ­ tagon. Spite al tio programo de la unuaj 3 tagoj estis plene realigita. En la programo 11-an de aÅ­gusto estis ekskurso tra la urbo, sed ni decidis anstataÅ­igi Ä in per malpli laciga koncerto de Moĵajev.

– 2) Strange, ke Melnikov ekkredis la elpensaĵon. Li ja partoprenis la aranÄ on en TarÄ¥ankut. VerÅ ajne tento “plenanime ridegi pri la historio†estis tiom forta, ke li tute forgesis pri ĉio kaj montris sin “vi-mem-komprenas-KIO†.
Li ne intencas viziti E-aranÄ ojn, kiujn mi organizados ? Sed lin oni ne nur ne invitos, eĉ ne allasos pro lia skandalemo. Same al SAT-kongresoj. Liaj vortaj sputaĵoj elvokas vomon. Kaj lia slogano "Malhonoro ! Ne trafu al fekajxo !" aspektas kiel sinkritiko.
Kaj pri Pavel nun eblas diri per rusa proverbo : kun kiu amikiÄ os, de tiu infektiÄ os.

– 3) Esperanto-aleon eblis establi nur kondiĉe, ke dekomence estu ne malpli ol 2 bustoj. Tial mi estis Ä oja, ke fonduso “Espero†je nomo de V.EroÅ enko (Kievo) mendis buston de EroÅ enko. Cetere, ankaÅ­ gipsan kopion de la busto, kiu troviÄ as en ejo de la fonduso. Kaj Ä in eblas ne nur vidi, sed ankaÅ­ palpi, kiel tion preferas Julia. Por tio oni nur bezonus viziti la fonduson en Kievo.

Kio koncernas Julia, mi komprenas, ke Å i ekkredis la elpensaĵon. Sed strange, ke ne protestis kontraÅ­ la blasfemoj de Melnikov. Ĉu Å i vere konsideras, ke mi estas sencerba ? AÅ­ simile al multaj aliaj, kiuj bone konas lin, ankaÅ­ jam ne reagas liajn arogaĵojn, ignorante lin.

– 4) Pri la skulptisto. Li vere estas Honora skulptisto kaj la plej bona skulptisto-portretisto en Krimeo. Li faris ankaÅ­ por siaj ekspozicioj la kopiojn de la bustoj, kiujn vidis miloj da homoj. BedaÅ­rinde li mortis pro kancero, kaj vican buston ni estis devigitaj mendi ĉe alia skulptisto.

En la 2010 estis preta nur gipsa busto de Valdemar Langlet (unua E-mondvojaÄ anto, unua internacia E-geedziÄ o, redaktoro de la dua E-gazeto “Lingvo internacia’, fondinto de la dua en la mondo E-klubo, unua prezidanto de sveda E-Asocio, amiko de Leo Tolstoj). La betonan ni dume ne mendis, ĉar Ä i kostus tro multe. Kaj okazis dume nur simbola enmarigo de la gipsa sen fiksado en la aleo. En la Kongreso mi prelegis je temo “Raul Wallenberg, forgesigitaj Esperanto-herooj kaj sekretaj servoj†. Temis pri Valdemar Langlet.

Sed E-aleo en la unika subakva muzeo ankaŭ estas unika evento. Konsideri, ke sur mara fundo malmultaj vidos la bustojn kaj tial ili malutilas, estas primitive. Pli gravas ne vidi, sed scii pri tio. Ankaŭ por vidi ne necesas descendi al la marfundo. Same kiel oni ne bezonas flugi al la Luno por ekvidi tie flagon de Usono. Pasos tempo, en la E-aleo aperos novaj bustoj de famaj E-pioniroj kaj ni faros filmon, kiun rigardos multaj kaj ekscios pri tiuj ĉi homoj kaj pri Esperanto.

– 5) Restas demando pri la Kongreso.
Unue mi volas konsili al la komentintoj de la blogo : organizu mem unu kongreson, festivalon aÅ­ almenaÅ­ E-grupon en via loko kaj poste kritiku. Vi okupiÄ as pri aliaj gravaj aferoj ? Do, ne deflankiÄ u al tio, pri kio ne havas personan sperton, kaj ne rabu tempon de aliaj homoj por similaj disputoj.
Due, ni estis agrable mirigitaj, kiaj bonkoraj, saÄ aj, laboremaj kaj respondecaj homoj estas la sat-anoj. MalgraÅ­, ke malmultaj el ili estas laboristoj, ĉiuj ili ne nur interesiÄ as pri sociaj problemoj, laborista movado, ili ne babilas, sed faras multon utilan ĉi-kampe. Sed por kompreni tion necesus ĉeesti en la forumoj kaj kunsidoj.

– Fotoj de IET-1 (Internaciaj Esperanto-tagnoktoj - 1) en TarÄ¥ankut (2008) :

• 1. Loko, kie je 100 metroj de la bordo situas subakva muzeo

  

• 2. La teamo, kiu enmarigis la bustojn

  

• 3. Bustoj antaÅ­ la enmarigo

  

• 4. Busto de Z. en maro

  

– Fotoj de IET-2 (Internaciaj Esperanto-tagnoktoj -2) en TarÄ¥ankut (2010)

• 5,6 fotoj de bustoj de Valdemar Langlet

  

  

• 7. germana esperantisto (meze), kiu enmarigis la buston