Somera idilio

Hans-Georg Kaiser
Somera idilio
 
La suno estas varmega,
sed ne tro.
Du knaboj metis lignan tablon
el la mebloj de avinjo
en la ĝardenon antaŭ la domo,
sur la herbejon,
ĉe la ombrorando
de la granda nuksarbo.
Nun ili ludas kartojn
ĉe tiu kvarangula tablo.
Ili sidas kontente
en kurtaj ledopantalonoj
kaj kvadratitaj ĉemizoj.
La vakerajn ĉapelojn
ili leĝere ŝovis postkapen.
Nigra kato atentas,
ke neniu trompludu.

La limonadoglasoj de la knaboj
brilas kiel diamantoj,
kaj en la blua ĉielo
promenas nubofamilioj.

Ĉiuj formikoj,
kiuj perdis la vojon,
povas ankoraŭfoje
savi sian vivon,
ĉar aŭtentika vakero
ne murdas senkulpajn formikojn.

El la kasedomagnetofono
perlas gajaj notoj :
I came from Alabama
with my banjo on my knee ...

 
majo de la jaro 1988


Hans-Georg Kaiser
Sommeridyll

Die Sonne ist heiß,
doch nicht zu heiß.
Zwei Jungen haben einen Holztisch
aus Großmütterchens Mobiliar
in den Garten vor dem Haus
auf den Rasen gestellt,
in den Schattenrand
des großen Nußbaumes.

Jetzt spielen sie Karten
an diesem viereckigen Tisch.
Sie sitzen dort zufrieden
in kurzen Lederhosen
und karierten Hemden,
die Cowboyhüte lässig
nach hinten geschoben.

Eine schwarze Katze paßt auf,
daß keiner falsch spielt.

Die Limonadengläser der Jungen
funkeln wie Diamanten
und am blauen Himmel
spazieren Wolkenfamilien.

Alle verirrten Ameisen
kommen noch einmal
mit dem Leben davon,
weil ein echter Cowboy
keine unschuldigen Ameisen tötet.

Aus ihrem Kassettenrecorder
sprudeln heitere Noten :
I came from Alabama
with my banjo on my knee...

majo de la jaro 1988