Letero 059a

De vicgrafo de Valmono al markizino de Mertejo

Klarigu al mi, se vi scias ?in, la signifon de la ĉi-kuna sensenca ?o de Dansnio [1]. Kio okazis ? Kion li perdis ? Ĉu eble lia belulino ĉagreni ?is pro lia da ?ra respektemo ? Verdire ?i estas ja ĉagreninda. Kion diri al li hodia ? posttagmeze dum la rendevuo kun mi, kiun li petis, kaj kiun mi senpripense konsentis ? Certe mi ne perdos mian tempon a ?skultante lin, se tio kondukos al nenia anta ?eniro. Amaj riproĉoj estas a ?skultindaj nur en operaj arioj a ? recitativoj. Informu do min pri la okazinta ?o kaj la farota ?o ; se ne, mi tuj forkuros por eviti la anta ?vidatan enuon. Ĉu mi povos paroli kun vi hodia ? matene ? Se vi havos priaman okupon, almena ? skribetu al mi la replik-indikojn de mia aktora teksto.

Kie vi do estis hiera ?? Mi ne plu sukcesas renkonti vin. Vere, kial vi retenis min en Parizo dum la monato Septembro ? Decidi ?u finfine, ĉar mi ?us ricevis ur ?an inviton de Grafino de B… al sia kamparbieno ; kiel ?i agrable mencias, ?ia edzo “posedas por la plezuro de siaj amikoj la plej ta ?gan ĉasejon por kornhavaj bestoj†. Kiel vi scias, mi tie jam okupi ?is pri kornoj [2]. Kial mi ne rajtus rekomenci ? Mi balda ? iros, se mi ne utilas al vi. Adia ?, memoru, ke Dansnio miahejmos ĉirka ? la kvara posttagmeze.

El… la 8an de Septembro 17**.