Letero 062a

De sinjorino de Volan ?o al kavaliro Dansnio

Perfidinte la fidon de patrino kaj la naivecon de filineto, vi certe ne miros, sinjoro, ke vi ne plu estos akceptata en hejmo, kie vi reciprokis plej sinceran amikecon per senkonsidero al ĉia deco. Mi preferas peti vin ĉesigi viajn vizitojn, ol ordoni vian malakcepton ĉe mia pordo : tio nin amba ? kompromitus tra la neevitebla klaĉado de miaj servistoj. Mi supozas, ke vi sendube ne devigos min al tiu rigoro. Mi anka ? avertas vin, ke se vi estonte faros eĉ la plej etan provon plupeli mian filinon la ? la devojo, al kiu vi instigis ?in, plej rigora ?irmejo eterne gardos ?in kontra ? via persekutado. Decidu mem, sinjoro, ĉu vi tiel facile riskos ?ian malfeliĉon, kiel vi aplombe klopodis ?ian malhonorigon. Mi firme prenis mian pridecidon, kaj avertis ?in.

Ĉi-kune vi trovu la pakon de viaj leteroj. Mi esperas, ke vi reciproke resendos al mi la leteraron de mia filino, kaj ke vi konsentos malaperigi ĉiujn restojn de evento, kies rememoro estus por mi indigna, por ?i hontiga kaj por vi penta. Mi havas la honoron esti…

El… la 7an de Septembro 17**.