Dum ni en taverno sidas...

Hans-Georg Kaiser
Dum ni en taverno sidas...

taÅ­ga kiel drinkkanto

Dum ni en taverno sidas
kaj soifon nian bridas,
nin la tuta mondo ravas,
teraj plagoj ne plu gravas.

Dum ni en taverno kantas,
nin demonoj ne plu hantas,
ni la vivon puran festas
kaj hepaton nian testas.

Dum ni en taverno mortos,
nin la drinkfratar’ forportos,
nia tomb’ barelo estos,
vinovero Ä in atestos.

Se l’ ĉielo nin akceptos,
kelon novan ni elektos ;
al taverno ni tuj iros
kaj liberon ĉiam spiros.

Estas la tavern’ sanktejo,
vino nia sanktoleo,
kaj dum kantas la anÄ eloj,
iÄ as ĉiuj aĉoj beloj.

Estu laÅ­rokron’ la Å aÅ­mo
kaj la manifest’ de RaÅ­mo.
Esperantovino gustas,
tio eĉ ĉiele Ä ustas.