Fino de heliko

Hans-Georg Kaiser
Fino de heliko

Heliko venis al la limo
kaj tie pensis tuj kun timo,
ke ?i ja ne limako estas.
Ĉu ne pli sa ?us, se mi restas ?

Äœi rampis tamen trans la limon,
plu sentis en la koro timon.
Jen kaptis ?in la doganisto,
tre alte ranga oficisto.

"Vi kial portas domon, besto ?
Kun hejm’ vi estas, sed sen vesto ?"
"Mi, la helik’, la ?lime iras
kaj iom da aero spiras."

"Ĉu vi por via domo pagis
a ? simple trans la limon vagis ?"
"La pluvo min ĉe l’ pago ?enis,
egale kiom ajn mi penis."

"Vi ?ajnas lerta mensogisto,
eĉ ne limak’ la ? mia listo,
mi metos vin al la serpento,
atendos vin venena dento."

Kaj kiom ajn la kara petis,
la oficist’ ne helpopretis.
Li ?topis ?in en etan glason
kaj sentis eĉ ne embarason.

La domo ?ian vivon prenis,
ĉar ?i kun sia konko venis.
Se ?i sin montrus tute nuda,
li eble estus malpli kruda.