Marks por ĉiuj (16) Devio, pri produktiva laboro
traduko el tekstkolekto
MARKS
------------POR
-------------------ĈIUJ
Devio
(pri
produktiva laboro)
Filozofo
produktas ideojn, poeto poemojn, pastro predikojn, universitata
profesoro kompendiojn ktp. Krimulo produktas krimojn. Se oni rigardas
pli precize tiun rilaton de la lasta produktada branĉo kun la tuto
de la socio, oni forlasos multajn anta ?ju ?ojn. La krimulo ne
produktas nur krimojn, sed anka ? la kriminalan juron kaj per tio
anka ? la universitatan profesoron, kiu prelegas pri la kriminala
juro kaj krome produktas la neeviteblan kompendion, en kiu tiu sama profesoro
?etas siajn prelegojn kiel „varon“ en la ?eneralan merkaton.
Per tio ekestas pliigo de la nacia riĉo, tute aparte de la privata
?uo, kiun ebligas la manuskripto de la kompendio al ties kreinto
mem, kiel sciigas al ni la kompetenta atestanto, prof. Roscher.
La
krimulo produktas krome la tutan policon kaj la kriminalan justicon,
sbirojn, ju ?istojn, ekzekutistojn, ?urianojn, ktp. : kaj ĉiuj tiuj
diversaj metiaj branĉoj, kiuj formas same tiom da kategorioj de la
socia disdivido de l’ laboro, evoluas diversajn kapablojn de la homa
spirito, kreas novajn manierojn de ties kontentigo. La torturo mem
instigis la plej subtilajn mekanikajn eltrovojn kaj okupadis en la
produktado de ties iloj amason da honorindaj metiistoj.
La
krimulo produktas impreson, parte morale, parte tragike, la ? tio a ?
ĉi tio, kaj tiel „servas“ al la movado de la moralaj kaj
estetikaj sentoj de la publiko. Li produktas ne nur kompendiojn pri
la kriminala juro, ne nur kriminalkodeksajn librojn kaj per tio
kriminalkodeksajn le ?donistojn, sed anka ? arton, belan literaturon,
romanojn kaj eĉ tragediojn, kion pruvas ne nur „Kulpo“ de
Müllner“ kaj „Rabistoj“ de Åœilero, sed eĉ „Edipo“ kaj
„Rikardo la tria“.
La
krimulo interrompas la monotonecon kaj ĉiutagecan sekuron de la
bur ?a vivo. Li konservas tiun per tio kontra ? stagnado kaj vekvokas
la maltrankvilan streĉitecon kaj viglecon, sen kiu obtuzi ?us eĉ la
pikilo de la konkuro. Äœi tiel spronas la produktivajn fortojn. Dume la krimuloj detiras de la labormerkato parton de la troa lo ?antaro kaj per tio malpliigas la konkuradon inter la laboristoj, je certa
grado anka ? la falon de la laborsalajro sub la minumon, absorbas la
batalo kontra ? la krimoj alian parton de la sama lo ?antaro. La
krimulo tiel agas kiel unu el la naturaj ekvibriligiloj, kiuj
estigas ?ustan nivelon kaj produktas certan perspektivon de
„utilaj metiaj branĉoj“.
Äœisdetale
la efikoj de la krimoj povas esti pruvitaj ĉe la evoluo de la
produktivaj fortoj. Ĉu seruroj estus atingintaj sian nunan
perfektecon, se ne ekzistus ?telistoj ? Ĉu la fabrikado de la
bankbiletoj estus evoluitaj ?is ties nuna perfekteco, se ne ekzistus
monfalsistoj ? Ĉu la mikroskopo estus trovinta sian vojon en la
kutiman komercan sferon (vidu Babbage) sen trompoj en la komerco ? Ĉu
la praktika kemio ne dankas same tiom al la falsigo de varoj kaj la
strebado senka ?igi ilin, kiom al la honesta produktada fervoro ? La
krimoj, per la ĉiam novaj atakaj rimedoj kontra ? la posedo, vokas
ĉiam novajan defendorimedojn en la vivon kaj efikas per tio same
tiom produktivaj kiel strikes por eltrovoj de ma ?inoj. Kaj, se
oni forlasas la sferon de la privataj krimoj : Ĉu sen naciaj krimoj
estus iam ajn ekestinta la tutmonda merkato ? Ja, eĉ nur nacioj ? Kaj,
ĉu la arbo de la peko ne estas samtempe la arbo de la ekkono ekde la
tempo de Adamo ? Jam Mandeville en sia „Fable of the bees“
(1705) estis pruvinta la produktivecon de kiuj ajn eblaj profesiaj branĉoj
kaj ?enerale la tendencon de tiu tuta argumento :
„Tio,
kion ni nomas en ĉi tiu mondo la malbonon, la morala tiel bone kiel la
natura, estas la granda principo, kiu faras el ni sociajn esta ?ojn,
la firma bazo, la vivo kaj la apogo de ĉiuj metioj kaj okupoj sen
escepto ; tie ni devas serĉi la efektivan originon de ĉiuj artoj kaj
sciencoj, kaj dum tiu momento, kiam la malbono fini ?us, la tuta
socio devus aĉi ?i a ? eĉ tute perei.“
Kompreneble
Mandeville estis senfine pli a ?daca kaj honesta ol la filistraj
apologiistoj de la bur ?a socio.
Rimarkoj : La teksto ne estis publikita, kiam Marks ankora ? vivis, ?i estas parto de la tekstkolekto „Pri la plusvaloro“, kunkolektita de Marks inter 1861 kaj 1863. La tradukita teksto estas unu el la plej kuriozaj tekstoj de Marks entute, precipe pro ties mokema subtono, kaj ?i pruvas anka ?, kia granda dialektika satiristo Marks estis ĉeokaze. Neniu miraklo, li ja ne estis marksisto,kiel li mem iam menciis, do ne ulo, kiu estis kondamnita de Stalin a ? Honecker kaj de similaj „grandaj lumfiguroj“ de la "reale ekzistinta fu ?socialismo" fari el Marks senhumuran fanatikulon. (HGK)
Ligo : Tre leginda estas tiurilate anka ? kurioza teksto de la ĉina filozofo kaj Laocio-klariganto Ĝuang Dzi : Sa ?uloj kaj rabistoj, kiu verkis jam anta ? pli 2 mil kaj ducent jaroj pri tio, ke anka ? rabistoj devas havi moralon, ja eĉ pli severan ol ne-rabistoj. (HGK)
Glosoj :
strikes = strikoj
Fable of te bees = Fablo pri la abeloj