Grifio : Vantas ĉio

Andreo Grifio
Vantas ĉio  

(el la jaro 1643) 

Vi vidas kie ajn nur vanton plu surtere.
Kreitan de la hom’ frakasas hom’, ho ve.
Kaj kie urb’ nun tronas, etendos sin herbej’.
Paŝtistinfan’ kun greg’ vagados tie tere. 

La floropomp’ de l’ nun’ ekkuŝos distretite.
Urĝant’, spitant’, fariĝos ost’ , cindro sen pardon’ ;
Nek estas hom’ eterna, nek fer’ nek marmorŝton’.
Nun ridas la feliĉ’, sed tondros plendoj spite.

La glora ag’, la fam’, laŭ sonĝ’ perdiĝos, svenos.
Ĉu en la lud’ de l’ temp’ l’ fragila hom’ sin tenos ?
Ja kio estas do de ni strebata

krom aĉ’ kaj neniec’, krom ombro, polvo kaj vent’,
krom floro sur herbejo pasinta post moment’ ?!
Sed eternec’ ne estas pripensata.
 
tradukis Hans-Georg Kaiser

 


Es ist alles eitel
von Andreas Gryphius, 1643

Du siehst, wohin du siehst, nur eitelkeit auf erden.
Was dieser heute baut, reißt jener morgen ein ;
Wo ietzundt städte stehn, wird eine Wiese seyn,
Auf der ein schäfers kind wird spielen mit den herden ;