De markizino de Mertejo al kavaliro Dansnio
Mi fine tuj foriros, mia juna amiko, kaj morga ? vespere revenos Parizon. Pro ĉiaj embarasoj de translo ?i ?o mi akceptos nenian viziton. Tamen se vi havos ur ?an konfidon farotan, mi esceptos vin el tiu ?enerala regulo, sed nur vin ; do mi petas : sekretu pri mia alveno, pri kiu eĉ Valmono nenion scios.
Se anta ? nelonge iu estus asertinta al mi, ke balda ? vi mian ekskluzivan konfidon havos, tiun mi ne estus kredinta. Sed via konfidemo naskis la mian. Mi emas pensi, ke vi lerte, eĉ loge ?ovis min al tiu sinteno mia. Tio estas friponeta ?o ! Cetere ?i nun estas sendan ?era : vi havas multan alion farotan ; kiam la heroino surceni ?as, oni ne zorgas pri la konfidatino !
Tial vi ne havis tempon por rakonti viajn novajn sukcesojn. Kiam via Cecilo forestis, tutajn tagojn mi bezonis por a ?di viajn mildajn lamentojn. Vi sendus ilin al e ?oj, se mi tiam ne ĉeestus. Ŝi poste estis malsana, sed vi neniam honorigis min per plendoj pro via maltrankvilo. Sed nun, kiam via amata reestas en Parizo, fartas bone, kaj precipe estas kelkfoje vizitebla, tio tute sufiĉas al vi kaj viaj geamikoj ne plu interesas vin.
Mi ne riproĉu vin ; kulpas via dudek-jara a ?o. De Alkibiado [1] ?is vi, oni scias, ke junuloj sin turnas al amikaro nur en kazo de aflikto. Feliĉa sukceso foje igas ilin maldiskretaj, sed neniam konfidemaj. Mi volonte dirus kiel Sokrato : Mi ?atas, kiam amikoj sin turnas al mi se malfeliĉaj [2] ; sed kiel filozofo, Sokrato tre bone toleris ilian nevenon. Mi ne estas tiel sa ?a kiel li, kaj sentis vian silenton kun tuta virina senforteco.
Tamen ne kredu min postulema : tute ne ! La sama sento, kiu rimarkigas al mi vian mankon, anka ? helpas min por kura ?e elteni, se tiu elteno estas la pruvo a ? la ka ?zo de la feliĉo de miaj amikoj. Mi do kalkulas je vi por morga ? vespere, nur kondiĉe ke via amo lasos vin libera kaj senokupa ; kaj mi malpermesas plej etan foroferon vian favore al mi.
Adia ?, Kavaliro ; retrovi vin estos al mi vera festo : ĉu vi venos ?
El Kastelo de… la 29an de Novembro 17**.
[1] El verko de Marmonteol, filozofo de la 18a jarcento : Alkibiado kaj la egoo, en Moralaj Rakontoj. Amuze estas, ke Mertejo forgesas rakonti, ke la juna Alkibiado rezistas al delogema pli a ?a virino, por puni ?in pro ?ia hipokrita prudeco. Nia markizino eble prave opinias, ke juna nobelo el bonmore religia edukado ne legas la verkojn el amiko de Voltero (NdT)
[2] El la sama verko de Marmontelo (NdT)
Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT)
67 av. Gambetta
FR - 75020 Paris
Retadreso : kontakto_ĉe_satesperanto.org
Pri financa ?oj : financoj_ĉe_satesperanto.org
Retejo : http://satesperanto.org/
Tel : (+33) 09 53 50 99 58
Po ?tkonto n-ro 1234-22 K, La Banque Postale, Paris
IBAN : FR41 2004 1000 0101 2342 2K02 064
BIC : PSSTFRPPPAR
Konto de SAT ĉe UEA : satx-s
Konto de SAT ĉe PayPal : financoj_ĉe_satesperanto.org
Por renkonti ?i kun SAT-anoj en Parizo, informi ?u ĉe la sidejo de SAT-Amikaro
Se vi havas demandojn pri SAT, skribu al la SAT-oficejo en Parizo
a ? al via peranto
Pri teknikaj problemoj sur la pa ?o, skribu al pa ?o-aran ?ulo.