Letero 164a

De s-ino de Rozmondo al s-ro Bertrando

Mi ?us ricevis vian leteron, kara Bertrando, tiel eksciante la teruran eventon, kies malfeliĉa viktimo estis mia nevo. Ja certe mi havas ordonojn por vi ; nur pro ili mi povas eltiri ?i el mia mortiga aflikto.

La mesa ?o de s-ro Dansnio, kiun vi kunsendis, ja estas konvinka pruvo, ke li estis la provokinto, kaj mi intencas, ke vi tuj prezentu je mia nomo tribunalan plendon kontra ? li. Kvankam pardonante al sia malamiko, al sia murdinto, mia nevo montris sian naturan grandanimecon, mia devo tamen estas ven ?i lian mortigon nome de humaneco kaj religio. Oni nepre devas plej severe starigi la premon de la le ?o kontra ? tiu resta ?o el la tempoj barbaraj, kiu ankora ? hontigas nian moraron ; kaj mi ne opinias, ke en tia kazo ni devas obei al la postulo pardoni ofendojn. Mi do esperas de vi en tiu afero la tutan zorgon kaj aktivecon, kiujn vi la ? mia scio kapablas, kaj kiujn vi ?uldas al la memoro de mia nevo.

Komence vi el mia parto vizitu s-ron Prezidanton de … por priparoli kun li. Tro premata de mia suferado mi ne skribas al li ; senkulpigu min montrante tiun ĉi leteron.

Adia ?, kara Bertrando ; mi gratulas kaj
dankas vin pro viaj bonaj sentoj, kun amikeco por mia vivoresto.

El Kastelo de… la 8an de Decembro 17**.