POEMOJ ORIGINALAJ

Verko de Zamenhof : Komentoj
Min pardonu, kara Zamenhofo,
Pri koment’ al «  ? Venis nova sento ? ».
Estis vi naiva filozofo
Kaj nevola kapital-agento.
Akcentante pri malam’ nacia,
Pri ?ovino de popolamasoj,
Vi forgesis pri malam’ alia,
Pri malam’ pli forta – de la klasoj.
Kaj en sangaj jaroj de l’milito,
En rabi’, detruo kaj pereo,
Mortis verda esperant-spirito,
Estingi ?is torĉo de l’ideo...
Kaj eksonis nova la signalo :
«  ? Unui ?u de la mond’ proletoj ! ? », (…)

Mi estas
Dediĉita al E. Mi ?alski
Mi estas kolora ludet’ de subiro, kanteco de Amo kaj sunaj radioj. Pri vivo-libero mi estas sopiro, koncert’ de doloroj de hom’ misteria.
Mi estas poeto, malvirto, profeto, senkulp’, unui ??€™ de ĉielo kaj tero, pasio, konscio, fajrego, lumeto, brutbesto kaj bildo de dio-hom-ero.
Mi estas movado de akvo fluanta kaj ondoj ?an ?emaj en maro senborda. Mi estas celado al onto el anto, de tim’ kaj esper’ simfonia akordo.
Mi (…)

Martha Carmona RìosTiu ĉi nokto... (prozpoemo)
Mi povus skribi al vi tiom da a ?oj... estas perfekta nokto, kaj via memoro estas tie, fre ?a... neforvi ?ebla... kaj mia menso ludas... Mi preska ? povas tu ?i vin mi preska ? perceptas vian lignan aromon aromon el viro... tiel voluptama... kaj vi estas... radianta kaj belula... la varmo estas sufoka, la nokto... harmonia kaj bela... momente, kiel pro granda plaĉo de blua nokto... viaj lipoj ridetas, ?ajnas tiel molaj (…)

RíosEl malproksime (prozpoemo)
Mi ne havas bluajn okulojn... ne ?an ha ?ton... sed brunan ha ?ton kaj samkolorajn okulojn... sed ne gravas ; kara mia, ne gravas miaj okuloj ; ili estu kaf-koloraj ili eble devas esti tiel, ĉar ili ĉiam trarigardis la brunajn montojn serĉante vin... do ; ne gravu por vi... la koloro de miaj okuloj... sed gravu por vi tio kion ili vidas : Vin... kara mia... Mi ne havas ne ?an ha ?ton, mi estas brunha ?ta, sed vidu la koloron de (…)

Doumegnon Tamtamo
Afrika tamtamo, vi kundancigas nin, vi, kiu anoncas al ni bonajn nova ?ojn, vi anka ?, kiu anoncas la malbonajn nova ?ojn al ni ; estas vi, al kiu mi parolas. Tamtamo por la semotempo miksita kun la ardaj ritmoj kaj la dolĉaj kantoj de l’ kokoj, vi, kiu metas la ?ojon en la korojn de la homoj ; mi vin salutas. Vi, tamtamo, tamtamo, kiam vi venas kun la funebra tembro kiel la blekado de otuso por anonci la morton, ĉiuj afrikanoj ploras. Tamtamo, (…)

Al kiu vi povas prezenti pretendon ? Ja anka ? vi iam havis boaton, ja anka ? al vi iam lumis fajretoj de fora insulo. Sed vi timis (oni devas almena ? foje diri la veron al si), vi timis forlasi la bordon en tia boato. Sed li ne timis kaj en sia malgranda boato atingis la insulon pri kiu vi revis dum la tuta vivo. Kaj nun, kiam li rakontas, kiaj arboj estas tie, kiaj birdoj estas tie, kiaj floroj estas tie – vi a ?skultas lin kun intereso kaj doloro. Wem (…)

L. L. ZamenhofPluvo Pluvas kaj pluvas kaj pluvasSenĉese, senfine, senhalte,El ĉiel’ al la ter’, el ĉiel’ al la ter’Are gutoj frapi ?as resalte. Tra la sonoj de l’ pluvo al mia oreloMurmurado penetras mistera,Mi revante a ?skultas, mi volus kompreni,Kion diras la voĉo aera. Kvaza ? ia sopir’ en la voĉo ka ?i ?asKaj a ?di ?as en ?i rememoro...Kaj per sento plej stranga, mal ?oja kaj ?oja,En mi batas konfuze la koro. Ĉu la nuboj pasintaj, jam ofte viditaj,Rememore en mi revivi ?is,A (…)

Kretinsky Kiel ekspliki ? Kiel ekspliki al blindulo - blinda de la naski ?o - la belon de ĉielarko, la ĉarmon de sunlevi ?o ? Kiel ekspliki al surdulo kanton de maraj ondoj, la teneron de violono, minacon de fulmotondro ? Kiel ekspliki al povrulo - naskita kun fi ?a sango - la misteron kaj miraklon de l’ amo per homa lango ? Kretinsky Wie erklären ? Wie einem Blinden erklären, - der blind ist seit der Geburt - die Schönheit des Regenbogens, den Charm eines (…)